Podseria

Podseria

Określa szereg jednostek archiwalnych w zespole (zbiorze) archiwalnym stanowiących pewien ciąg, a związanych ze sobą analogią treści lub pochodzenia, bądź analogią obu tych elementów.

Charakterystyka archiwalna podserii

Przyporządkowanie w archiwum Instytutu
Dział archiwum
Cywilne organy bezpieczeństwa państwa
Nazwa zespołu (zbioru) archiwalnego
Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych w Bielsku-Białej [1975] 1983-1990
Podzespół
Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych w Bielsku-Białej 1983 - 1990
Seria
Materiały operacyjne
Podseria
Informacje o podserii
Charakterystyka archiwalna

„Sygnatura II”: akta rozpracowań operacyjnych Urzędu Bezpieczeństwa/Służby Bezpieczeństwa, wymierzone w osoby (tzw. figurantów spraw) lub środowiska prowadzące tzw. „wrogą działalności” wobec ustroju komunistycznego, ewentualnie podejrzanych o takie działania. Znajdują się tutaj: analizy sytuacji operacyjnej, plany operacyjnych przedsięwzięć, sprawozdania z nich oraz donosy konfidentów, notatki ze spotkań z nimi, raporty z prowadzonych obserwacji, podsłuchów, kontroli korespondencji. Wśród wielu kategorii spraw prowadzonych przez komunistyczny aparat represji właściwymi dla lat 1970 - 1989 są: sprawy operacyjnego sprawdzenia (SOS), sprawy operacyjnego rozpracowania (SOR), a także kwestionariusze ewidencyjne (KE). Przed rokiem 1970 prowadzono tzw. rozpracowania agenturalne o kategoriach: sprawę agenturalną grupową, sprawę agenturalną na osobę, sprawę agenturalno - śledczą i sprawę agenturalno poszukiwawczą. Aby zweryfikować wiarygodność i obiektywność każdej z wymienionych, zakładano sprawę agenturalnego sprawdzenia. Po 1956 roku zmieniły się zasady pracy operacyjnej, a za jej główne formy uznano: sprawę sprawdzenia operacyjnego, sprawę rozpracowania operacyjnego i sprawę obserwacji operacyjnej. Zmieniająca się sytuacja polityczna powodowała stałą ewolucję form dokumentacji operacyjnej. Ostatnie zmiany wprowadzono w 1989 roku, wyróżniając: sprawę sprawdzenia operacyjnego, sprawę rozpracowania operacyjnego, sprawę problemową oraz sprawę profilaktyki operacyjnej. Od 1963 do 1989 r. prowadzono także teczki ewidencji operacyjnej (na) księdza (TEOK), oraz analogiczne, o charakterze spraw obiektowych, teczki ewidencji operacyjnej parafii (TEOP).