Subfonds

Subfonds

A group of records forming division of –> Fonds based on the administrative structure of the fond’s creator or its historical activity, acquisitions, structural changes and merges”

Characteristic of the archival fonds (collection)

Affiliation with the IPN Archives
Group of documents
Cywilne organy bezpieczeństwa państwa
Name of the archival fonds (collection)
Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych w Zamościu [1975] 1983-1990
Subfonds

Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych w Zamościu 1983 - 1990

Daty dokumentów w podzespole
Starting date
1983
Closing date
1990
Informacje o podzespole
The territorial scope of a documents creator activities

Województwo zamojskie utworzone na mocy ustawy z dnia 28 maja 1975 r. o dwustopniowym podziale administracyjnym Państwa oraz o zmianie ustawy o radach narodowych (Dz.U. Nr 16, poz. 91)

Charakterystyka archiwalna

Dzieje ustrojowe: Ustawą z dnia 14 lipca 1983 r. o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych i zakresie podległych mu organów (Dz.U. Nr 38, poz. 173) wprowadzono natomiast nowe nazewnictwo jednostek terenowych. Dotychczasowe komendy wojewódzkie i rejonowe MO przemianowano odpowiednio na wojewódzkie i rejonowe urzędy spraw wewnętrznych. W tytulaturze kierownictwa komendanta wojewódzkiego/rejonowego MO zastąpił szef WUSW/RUSW. W przypadku jednostek województwa zamojskiego zmiany te zostały przeprowadzone w oparciu o Rozkaz Organizacyjny Nr 14/ZA/83 z dnia 11 sierpnia 1983 r. Na jego mocy Komenda Wojewódzka MO w Zamościu zmieniła nazwę na Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych w Zamościu, któremu podlegały Rejonowy Urząd Spraw Wewnętrznych (RUSW) w Biłgoraju, RUSW w Hrubieszowie, RUSW w Zamościu i RUSW w Tomaszowie Lubelskim. Prerogatywy szefów jednostek wojewódzkich zostały określone w Zarządzeniu Nr 03/84 Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 20 stycznia 1984 r. w sprawie zakresu działania wojewódzkiego urzędu spraw wewnętrznych. W 1983 r. w WUSW w Zamościu na etatach kierownictwa nie nastąpiła zmiana - funkcję szefa WUSW utrzymał płk Czesław Gąder (1975-1986), podobnie jak jego zastępca ds. SB ppłk Stefan Kraczkowski (1975-1986). W kolejnych latach szefami WUSW w Zamościu byli: płk Tadeusz Portko (1986-1990) i płk Stefan Makowski (1990). W 1984 r. do pionu SB WUSW w Zamościu został włączony Wydział Łączności Nastąpiło to zgodnie z decyzją Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 8 grudnia 1983 r. w sprawie przekazania wydziałów łączności pod bezpośredni nadzór zastępców szefów wojewódzkich urzędów spraw wewnętrznych ds. SB. W styczniu 1985 roku w Wojewódzkim Urzędzie Spraw Wewnętrznych w Zamościu utworzona została nowa komórka Inspektorat Ochrony Funkcjonariuszy. Powstała ona w oparciu o Rozkaz Organizacyjny Nr 002/ZA/85 Szefa WUSW w Zamościu z 10 stycznia 1985 r., wydany na podstawie Zarządzenia Organizacyjnego Nr 0130/Org. Ministra Spraw Wewnętrznych z 27 grudnia 1984 r., w którym polecił szefowi WUSW w Zamościu zorganizować tę jednostkę w składzie dwóch funkcjonariuszy (kierownik inspektoratu oraz starszy inspektor). W tym samym czasie doszło do reorganizacji Wydziałów III i V oraz likwidacji Wydziału IV, z których wydzielono Wydział VI z 18 etatami. W ramach reorganizacji wyłączono również część etatów grup IV Służby Bezpieczeństwa, działających w RUSW w Biłgoraju (2 etaty), Hrubieszowie (2) i Tomaszowie Lubelskim (2) tworząc w ich miejsce Referaty VI. Podstawą w/w zmian był rozkaz organizacyjny Nr 03/ZA/85 Szefa WUSW w Zamościu z dnia 29 stycznia 1985 r. W związku ze zmianami w sytuacji politycznej kraju po wyborach 4 czerwca 1989 r. nastąpiło przeorganizowanie całego pionu SB. Na podstawie Zarządzenia Nr 075/89 Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 24 sierpnia 1989 r. rozwiązano departamenty III, IV, V, VI, Inspektorat Ochrony Przemysłu i Biuro Studiów MSW. Na bazie Departamentu III utworzono Departament Ochrony Konstytucyjnego Porządku Państwa, piony V i VI zasiliły Departament Ochrony Gospodarki, a z połączenia Departamentu IV i Biura Studiów powstał Departament Studiów i Analiz. Przed reorganizacją w 1989 r. (wg Zarządzenia Organizacyjnego Nr 05/ZA/89 Szefa WUSW w Zamościu z dnia 21 listopada 1989 r.) stan etatowy pionu SB kształtował się następująco: Wydział III (20 stanowisk), Wydział IV (15), Wydział V (21), Wydział VI (17), Inspektorat Analityczno-Informacyjny (1). Po wyłączeniu powyższych stanowisk oraz z zespołu stanowisk samodzielnych Wydziału Inspekcji etatu st. inspektora ds. ochrony przemysłu zorganizowano: Wydział Ochrony Konstytucyjnego Porządku Państwa (20 etatów), Wydział Ochrony Gospodarki (21), Wydział Studiów i Analiz (18). Reorganizacja objęła również terenowe komórki Służby Bezpieczeństwa. W przypadku RUSW w Biłgoraju zlikwidowano wszystkie Grupy (III-2 etat, IV-1, V-3) oraz Referat VI -6). W ich miejsce zorganizowano Sekcję SB w składzie 12 funkcjonariuszy. Analogiczna operacja została przeprowadzona w RUSW w Hrubieszowie, gdzie Grupy: III (1 stanowisko), IV (1), V (2) oraz Referat VI (5) zostały zastąpione przez Sekcję SB liczącą 9 funkcjonariuszy. Z kolei w RUSW w Tomaszowie Lubelskim Grupy: III (1 etat), IV (1), V (2) i Referacie VI (5) zastąpiła Sekcja SB licząca również 9 funkcjonariuszy. Reorganizacja ta była zgodna zasadę, że w strukturach RUSW mogła funkcjonować tylko jedna komórka organizacyjna SB (grupa, referat, sekcja lub wydział). Również w listopadzie 1989 r. w związku z zarządzeniem Nr 95 Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 21 listopada 1989 r. zostały zlikwidowane Wydział Szkolenia i Wydział Polityczno-Wychowawczy w miejsce, którego powołano Wydział Szkolenia i Wychowania z 9 etatami. W ramach dalszej reorganizacji organów bezpieczeństwa zmiany nastąpiły w funkcjonowaniu pionów pomocniczych SB. W dniu 15 grudnia 1989 r. Minister Spraw Wewnętrznych Zarządzeniem Organizacyjnym Nr 0650/Org polecił Szefowi WUSW w Zamościu wyłączenie Wydziału Zabezpieczenia Operacyjnego w składzie 22 funkcjonariuszy i równoczesne zorganizowanie Wydziału „C” o obsadzie 10 etatów. Jednocześnie Dyrektor Biura Organizacyjno-Prawnego MSW polecił szefowi WUSW w Lublinie włączyć w struktury Wydziału „T” –Grupę „T” w Zamościu (6 etatów) oraz szefowi WUSW w Przemyślu włączyć do Wydziału „B” Grupę „B” z siedzibą w Zamościu (3 etaty). Zadania i struktura wewnętrzna poszczególnych komórek organizacyjnych WUSW w Zamościu przedstawiały się następująco: Starszy inspektor przy zastępcy szefa WUSW ds. SB – celem jego działań było zdobywanie i dostarczanie Departamentowi I MSW dokumentów i informacji z zakresu wywiadu politycznego, naukowo-technicznego i ekonomicznego, działalności obcych służb specjalnych oraz ośrodków wspierających opozycję antykomunistyczną. Realizował on również zadania operacyjno-techniczne zlecone przez Department I, a także koordynował działania wszystkich komórek organizacyjnych WUSW w zakresie wywiadu. Inspektorat Analityczno-Informacyjny zastępcy szefa WUSW ds. SB – do jego zadań należało utrzymywanie kontaktów z zastępcą szefa WUSW ds. SB i naczelnikami wydziałów operacyjnych w celu zapewnienia prawidłowej realizacji zadań służbowych, sporządzanie rocznych i problemowych planów kontroli jednostek i komórek organizacyjnych WUSW i RUSW województwa zamojskiego, sprawdzanie realizacji wniosków pokontrolnych, opracowywanie okresowych ocen i analiz sytuacji polityczno-operacyjnej, sprawowanie nadzoru nad ochroną tajemnicy państwowej i służbowej. W ramach inspektoratu znajdowało się jedno stanowisko – starszego inspektora Inspektoratu Zastępcy Komendanta Wojewódzkiego ds. SB i zostało ono utworzone z dniem 1 czerwca 1975 r. (rozkaz organizacyjny Nr 01/Z75). Formalnie, na podstawie zarządzenia organizacyjnego Nr 0517/Org Dyrektora Biura Organizacyjno-Prawnego z dnia 17 listopada 1989 r., Inspektorat Analityczno-Informacyjny Zastępcy Szefa WUSW ds. SB został zlikwidowany z dniem 1 listopada 1989 r. a jego zadania zostały przejęte przez wówczas powstały Wydział Studiów i Analiz SB. Inspektorat Ochrony Funkcjonariuszy – do zakresu jego działania należało wyjaśnianie wszelkich nieprawidłowości w działalności funkcjonariuszy, które mogłyby zagrozić interesom politycznym, gospodarczym i społecznym państwa i resortu. Zgodnie z przywołanym wcześniej Rozkazem Organizacyjnym Nr 002/ZA/85 r. Inspektorat Ochrony Funkcjonariuszy WUSW w Zamościu składał się z kierownika, którym przez cały okres działalności był kpt. mjr Marek Grelak oraz stanowiska starszego inspektora. Działalność Inspektoratu została zakończona z dniem 1 lutego 1990 r., kiedy Zarządzeniem Organizacyjnym Nr 0219/Org. z dnia 27 lutego 1990 r. Minister Spraw Wewnętrznych polecił wyłączyć z kierownictwa WUSW w Zamościu 2 etatowy inspektorat. Wydział II – jego zadaniem było organizowanie i bezpośrednie wykonywanie zadań operacyjnych polegających na rozpoznawaniu, zapobieganiu i wykrywaniu działalności służb wywiadowczych NATO (zwłaszcza wywiadu USA i RFN) i innych krajów niekomunistycznych, skierowanej przeciwko interesom PRL i innych krajów bloku komunistycznego. Z tego też tytułu wydział był zobligowany do ścisłej współpracy z biurami podróży i Wydziałem Paszportów w sferze międzynarodowego ruchu osobowego. W związku z utworzeniem struktur terenowych SB z dniem 15 maja 1983 r. ze struktur Wydziału II wyłączono 2 stanowiska (1 starszego inspektora i 1 inspektora). Kolejna redukcja stanu etatowego nastąpiła z dniem 1 stycznia 1984 r. kiedy wyłączono stanowiska: kierownika sekcji oraz inspektora. Pod koniec 1985 r. włączono natomiast stanowisko starszego inspektora. Dwa lata później zredukowano etaty o stanowisko kierownika sekcji, co pozwoliło utworzyć kolejny etat starszego inspektora. W okresie 1983-1990 Wydziałem II WUSW w Zamościu kierowali: ppłk Ryszard Szczegielski (1983-1989) i mjr Jacek Zygiert (1989-1990). Wydział III – zajmował się ujawnianiem oraz likwidacją źródeł i skutków zagrożeń wynikających z: dywersji, sabotażu i innych działań antypaństwowych, konfliktów społecznych, nieprawidłowości w funkcjonowaniu zakładów pracy (tzw. bazy) oraz instytucji politycznych, społecznych, kultury i nauki (tzw. nadbudowy), naruszenia tajemnicy państwowej i służbowej. Był on również odpowiedzialny za profilaktyczną ochronę szczególnie narażonych na wymienione powyżej zagrożenia środowisk i instytucji społeczno-politycznych oraz zakładów pracy. Po wyodrębnieniu w strukturze WUSW w 1979 r. pionu IIIA (zagadnienia przemysłu), miał on zajmować się rozpoznawaniem, wykrywaniem, organizowaniem i likwidowaniem antykomunistycznej i antypaństwowej działalności wymierzonej przeciwko ustrojowi PRL. W związku z utworzeniem struktur terenowych SB z dniem 15 maja 1983 r. r. ze struktur Wydziału III wyłączono 2 stanowiska młodszych inspektorów. Wkrótce stan etatowy Wydziału został powiększony, ponieważ z dniem 15 września 1983 r. włączono do niego dwa stanowiska starszego i młodszego inspektora, a w styczniu 1984 r. stanowisko inspektora. Z dniem powołania Wydziału VI ze struktur Wydziału III w styczniu 1982 r. wyłączono etat inspektora. Wydział III przestał istnieć z dniem 1 listopada 1989 r. a w jego miejsce powstał Wydział Ochrony Konstytucyjnego Porządku Państwa SB. Naczelnikami Wydziału III w okresie 1983-1990 był kpt. Roman Wyrostkiewicz (1983-1989). Wydział IV – celem jego działań było zabezpieczenie podstaw ustrojowych PRL przed antykomunistyczną działalnością polityczno-społeczną podejmowaną przez Kościół katolicki, oraz inne kościoły i związki wyznaniowe, działaczy i członków stowarzyszeń katolików świeckich, osoby świeckie współpracujące z duchownymi. W ramach tych działań Wydział IV: prowadził „ofensywne działania neutralizacyjno-dezintegracyjne” wśród części kleru katolickiego, przeciwdziałał nielegalnemu budownictwu sakralnemu, izolował księży od opozycji politycznej, rozpoznawał formy i metody działania duszpasterstwa oraz wspierał działania kleru pozytywnie nastawionego do ustroju PRL. W związku z utworzeniem struktur terenowych SB z dniem 15 maja 1983 r. ze struktur Wydziału IV wyłączono pozostałe grupy operacyjne działające w Biłgoraju, Hrubieszowie, Tomaszowie Lubelskim, Izbicy, Turobinie, Zwierzyńcu i Werbkowicach (ogółem 17 etatów) oraz zwiększono liczę etatów wydziału o stanowisko kierownika sekcji i 4 starszych inspektorów. Jak wspomniano wcześniej z dniem 1 stycznia 1985 r. ze struktury WUSW w Zamościu został wyłączony Wydział IV w składzie: zastępca naczelnika wydziału, 5 kierowników sekcji, 5 starszych inspektorów, 3 inspektorów, 1 młodszy inspektor i maszynistka. Uwolnione etaty pozwoliły na utworzenie Wydziału VI składającego się z: naczelnika wydziału, zastępcy naczelnika, 10 starszych inspektorów, 5 inspektorów oraz sekretarz- maszynistki. Wydział IV przestał istnieć z dniem 1 listopada 1989 r. a w jego miejsce powstał Wydział Studiów i Analiz SB. Pracami Wydziału IV kierowali: mjr Stefan Kraczkowski (1983-1987) oraz mjr Janusz Knap (1987-1989). Wydział V (od II połowy 1979 r. do 1981 r. jako Wydział IIIA) – do jego zadań należała szeroko pojęta ochrona gospodarki, co sprowadzało się m.in. do rozpoznawania nastrojów i sytuacji konfliktowych wśród załóg zakładów przemysłowych, handlowych i komunikacyjnych, spółdzielczości pracy i inwalidzkiej oraz w urzędach administracyjnych. Zajmował się również rozpracowywaniem osób prezentujących poglądy antykomunistyczne, ujawnianiem faktów sabotażu, niegospodarności i nieprawidłowości w międzynarodowej wymianie techniczno – ekonomicznej. W związku z utworzeniem struktur terenowych SB z dniem 15 maja 1983 r. ze struktur Wydziału V wyłączono 4 stanowiska (inspektora i 3 młodszych inspektorów), a w kolejnym roku stanowisko kierownika sekcji. Z kolei w 1985 przy okazji tworzenia pionu VI z Wydziału wyłączono stanowisko inspektora, a w 1986 r. włączono stanowisko starszego inspektora. Ostateczna likwidacja Wydziału V nastąpiła z dniem 1 listopada 1989 r. Wydziałem III „A”/V w latach 1983-1989 kierował ppłk Stanisław Mosek (1983-1989). Wydział VI – realizował zadania związane z operacyjnym zabezpieczeniem kompleksu gospodarki żywnościowej i leśnictwa oraz ochrony środowiska i gospodarki wodnej przed działalnością ugrupowań prawicy ludowej oraz opozycji antykomunistycznej. Ochrona obejmowała produkcję, skup, przetwórstwo, transport, obrót surowcami i produktami rolno-spożywczymi oraz zaopatrzenie i usługi dla rolnictwa, przemysł drzewny i papierniczy, placówki handlu zagranicznego, wyższe uczelnie rolnicze oraz średnie i zawodowe szkolnictwo rolnicze i leśne. Pion VI SB WUSW w Zamościu powstał w efekcie reorganizacji Wydziałów III, IV i V, kiedy w styczniu 1985 r. powołano Wydział VI składający się z następujących stanowisk: naczelnika wydziału, zastępcy naczelnika, 10 starszych inspektorów, 5 inspektorów i sekretarz-maszynistki Rozkaz Organizacyjny Nr 03/ZA/85 Szefa WUSW z dnia 29 stycznia 1985 r.). W styczniu 1986 r. wyłączono etat starszego inspektora włączając go w struktury Wydziału V. Wydział VI przestał istnieć z dniem 1 listopada 1989 r. a w jego zadania zostały przejęte przez Wydział Ochrony Gospodarki SB. Wydziałem VI kierowali: por. Kazimierz Szołtek (1983-1986); kpt. Mikołaj Chyl (1986-1987) i mjr Andrzej Sokulski (1987-1989). Wydział Śledczy – prowadził postępowania karne w sprawie przestępstw przeciwko istotnym interesom politycznym i gospodarczym PRL oraz zapewniał specjalistyczną obsługę prawną jednostek operacyjnych. W szczególności przyjmował zawiadomienia o przestępstwach, prowadził czynności sprawdzające, wszczynał i prowadził postępowania przygotowawcze, inspirował wystąpienia do instytucji i zakładów pracy w przypadku nieprawidłowości kwalifikujących się do postępowania administracyjnego lub dyscyplinarnego, współdziałał z jednostkami operacyjnymi i koordynował czynności procesowe z operacyjnymi. Ogólnie rzecz ujmując, Wydział Śledczy był odpowiedzialny za realizację zadań SB w zakresie zapobiegania, rozpoznawania i wykrywania (poprzez ściganie karne) sprawców przestępstw przypisanych do zwalczania tej służbie. W maju 1986 r. został wydziałowi przyznany etat starszego inspektora. W okresie 1983-1990 Wydziałem Śledczym kierowali: płk Eugeniusz Grela (1983-1984); kpt. Andrzej Potrzyszcz (1984-1989), którego (na czas jego pobytu w Wyższej Szkole KBG Moskwie) zastąpił kpt. Leopold Gwóźdź (1987-1988) oraz kpt. Cezary Czarnowski (1989-1990). Samodzielna Sekcja „A” – zapewniała WUSW łączność szyfrową i kodową z jednostkami i komórkami organizacyjnymi podległymi MSW i innym resortom. Prowadziła szkolenia dla funkcjonariuszy jednostek terenowych w województwie zamojskim. Ponadto w początkowym okresie miała zapewnić pomoc organizacyjno-techniczną oraz koordynować działalność komórek szyfrowych i kodujących przy tworzących się organach administracyjnych województwa zamojskiego. Ponadto Samodzielna Sekcja „A” zobowiązana była do zorganizowania tajnego miejsca przechowania sprzętu i dokumentacji szyfrowej na wypadek bezpośredniego zagrożenia państwa i w czasie wojny. W ramach planów mobilizacji resortu na wypadek wojny Samodzielna Sekcja „A” WUSW w Zamościu (analogicznie jak we wszystkich WUSW-ach) miała być przemianowana na Wydział i wzmocniona kadrowo, ponadto komórki szyfrowe miały być tworzone w rejonowych urzędach spraw wewnętrznych. W omawianym okresie pracami Samodzielnej Sekcji „A” WUSW w Zamościu kierował płk Stanisław Panek (1983-1990). Wydział Zabezpieczenia Operacyjnego – do jego zakresu działania należało prowadzenie prac będących dotychczas w gestii wydziałów „B”, „C”, „T”, oraz zabezpieczenie wspólnego dla wszystkich sekcji zaplecza technicznego w zakresie konserwacji, napraw i ewidencji sprzętu oraz obróbki laboratoryjnej. Struktura utworzonego z dniem 1 sierpnia 1982 r. Wydziału przedstawiała się następująco: -naczelnik Wydziału, -sekretarz-maszynistka, -Sekcja „B”- kierownik, starszy inspektor, inspektor, -Sekcja „C” – kierownik, inspektor, 4 młodszych inspektorów, -Sekcja „T” –kierownik, starszy inspektor, 2 inspektorów, 6 młodszych inspektorów. W związku z utworzeniem struktur terenowych SB z dniem 15 maja 1983 r. do Sekcji „C” włączono etat starszego inspektora. Wydział Zabezpieczenia Operacyjnego przestał istnieć z dniem 15 grudnia 1989 r. zgodnie z decyzją Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 15 grudnia 1989 r. (Zarządzenie Organizacyjne Nr 0650/Org.). Na jego bazie utworzono Wydział „C” z 10 etatami. Natomiast sekcje „B” i „T” zostały włączone jako grupy zamiejscowe w Zamościu odpowiednio do Wydziałów „B” WUSW w Przemyślu i Wydziału „T” WUSW w Lublinie. Wydziałem Zabezpieczenia Operacyjnego przez cały okres jego funkcjonowania kierował ppłk Henryk Bortacki (1982-1989). Wydział Paszportów – do jego zadań należało prowadzenie wstępnego rozpoznania operacyjnego międzynarodowego ruchu osobowego na terenie Zamościa oraz nadzór i kontrola nad realizacją tego zadania przez referaty paszportów; podejmowanie decyzji i wydawanie dokumentów paszportowych uprawniających do przekraczania granicy; prowadzeniem spraw związanych z udzielaniem wiz i wydawaniem dokumentów cudzoziemcom, współpraca z urzędami konsularnymi, organami celnymi i ruchu granicznego w sprawach osób zamieszkujących na terenie województwa, utrzymywanie kontaktów z przedstawicielami biur podróży; prowadzenie ewidencji paszportów oraz rejestracji osób zastrzeżonych, odmawiających powrotu i ich rodzin. Trzeba również pamiętać, że realizując zadania związane z międzynarodowym ruchem osobowym mieszkańców województwa zamojskiego, Wydział współdziałał z jednostkami operacyjnymi MO, SB, WSW. W związku z utworzeniem struktur terenowych SB z dniem 15 maja 1983 r. ze struktur Wydziału Paszportów wyłączono referaty paszportów w Biłgoraju, Hrubieszowie i Tomaszowie Lubelskim (łącznie 6 etatów). Z dniem 1 lipca 1984 r. na mocy Rozkazu Organizacyjnego Nr 8/ZA/84 Szefa WUSW w Zamościu z dnia 7 lipca 1984 r. do Wydziału Paszportów włączono etat starszego referenta techniki operacyjnej. Z kolei w marcu 1987 r. włączono stanowiska naczelnika wydziału i starszego inspektora. Pracami Wydziału Paszportów w latach 1983-1990 kierowali: płk Wincenty Dyjaczyński (1983-1986) oraz ppłk Janusz Ziajko (1987-1990). Wydział Polityczno-Wychowawczy – prowadził zadania mające na celu indoktrynację funkcjonariuszy WUSW w Zamościu. Początkowo wydział liczył 5 etatów (zastępca naczelnika, 2 stanowiska starszych inspektorów, inspektor oraz sekretarz maszynistka). W 1985 r. szef WUSW w Zamościu zlikwidował stanowisko zastępcy naczelnika, tworząc jednocześnie etat naczelnika Wydziału. Pion polityczno-wychowawczy przestał istnieć z dniem 21 listopada 1989 r.(Zarządzenie Organizacyjne Nr 0678/Org. Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 30 grudnia 1989 r.) kiedy w miejsce Wydziału Polityczno-Wychowawczego i Wydziału Szkolenia powstał Wydział Szkolenia i Wychowania z 10 etatami. Wydział Łączności – realizował zadania techniczne związane z zapewnieniem właściwej pracy urządzeń łączności przewodowej (specjalnej, telefonicznej, telegraficznej, dowodzenia, dyspozytorskiej) i radiowej (krótkofalowej, ultrakrótkofalowej), będących w dyspozycji jednostek i komórek MO i SB, władz politycznych i administracyjnych województwa zamojskiego. Zajmował się również organizowaniem, zabezpieczaniem, nadzorem wymiany i transportu (konwoju) przesyłek listowych, których ekspedycja podlegała poczcie specjalnej. Poza omówionymi wyżej komórkami w strukturach WUSW w Zamościu funkcjonowały stanowiska SB: Starszy inspektor ds. ochrony przemysłu Wydziału Inspekcji – określał charakter i stopień zagrożenia wrogą działalności w poszczególnych zakładach pracy, organizował i nadzorował pracę Straży Przemysłowej, a ponadto sporządzał informacje o stanie zabezpieczeń zakładów pracy i kontrolował działalność Straży Pocztowej, Bankowej, Leśnej I SOK. Stanowisko starszego inspektora ds. ochrony przemysłu zostało zlikwidowane z dniem 1 listopada 1989 r. a zadania realizowane przejął Wydział Ochrony Gospodarki SB. Starszy inspektor ds. SB Wydziału Inspekcji – organizował i kontrolował pracę w nieetatowym zespole inspektorskim SB, prowadził dokumentacje funduszu „O”, dokonywał okresowych analiz i ocen sytuacji operacyjno-politycznej oraz bezpieczeństwa publicznego na terenie województwa. Wydział Ochrony Konstytucyjnego Porządku Państwa – powołany w miejsce rozwiązanego Wydziału III na podstawie Zarządzenia Organizacyjnego Nr 0517/Org. Dyrektora Biura Organizacyjno-Prawnego MSW z dnia 17 listopada 1989 r. W ramach jednostki utworzono następujące stanowiska: naczelnika wydziału, zastępcy naczelnika, kierownika sekcji, 11 starszych inspektorów, 5 inspektorów oraz sekretarz maszynistki. Pracami wydziału kierowali mjr Roman Wyrostkiewicz (1984-1990) oraz kpt. Kazimierz Jargieło (1990). Wydział Ochrony Gospodarki – utworzony na bazie rozwiązanych Wydziałów V i VI, wspomnianym już wyżej Zarządzenia Organizacyjnego Nr 0517/Org. Dyrektora Biura Organizacyjno-Prawnego MSW z dnia 17 listopada 1989 r. Zakresem działania objął ochronę przed penetracją gospodarki przez obce służby, naruszenie przepisów w postępowaniu z wiadomościami stanowiącymi tajemnicę państwową, poważne zakłócenia w funkcjonowaniu infrastruktury gospodarczej państwa, badanie nastrojów niezadowolenia pracowników zakładów pracy o podłożu politycznym i ekonomiczno-socjalnym. Zgodnie z założeniami Wydział Ochrony Gospodarki miał być najliczniejszym wydziałem SB w WUSW w Zamościu (21 etatów). Jego struktura wyglądała następująco: naczelnik wydziału, zastępca naczelnika, kierownik sekcji, 12 starszych inspektorów, 5 inspektorów oraz sekretarz-maszynistka. Struktura Wydziału Ochrony Gospodarki WUSW w Zamościu miała być powieleniem Departamentu Ochrony Gospodarki MSW. Sekcja I miała dokonywać analizy i oceny stanu zagrożeń w gospodarce, przygotowywać informacje dla kierownictwa WUSW. Sekcja V (odpowiednik Wydziałów IV, V i IX Departamentu Ochrony Gospodarki) miał zapobiegać próbom penetracji instytucji gospodarczych przez przedstawicieli innych państw. Do jej zadań należało również zapobieganie ujawnianiu danych o stanie gospodarki, w tym finansów państwa, stanowiących tajemnice państwową, ujawnianie przestępstw aferowych na szkodę skarbu państwa. Jednocześnie miał odpowiadać za ochronę zakładów sektora górnictwa, energetyki i atomistyki. Sekcja VII (odpowiednik Wydziałów VI i VII) miała zapewniać ochronę systemu transportu kolejowego, funkcjonowania rynku wewnętrznego. Sekcja IX (odpowiednik Wydziałów VIII i IX) miała odpowiadać za ochronę sektora gospodarki żywnościowej, rolnej, leśnej oraz środowiska naturalnego. Naczelnikiem Wydziału Gospodarki przez cały okres funkcjonowania był ppłk Stanisław Mosek (1989-1990). Wydział Studiów i Analiz – powołany został na podstawie przywołanego wcześniej Zarządzenia Organizacyjnego Nr 0517/Org. Dyrektora Biura Organizacyjno-Prawnego MSW z dnia 17 listopada 1989 r., zgodnie z którym miał on się składać z naczelnika wydziału, zastępcy naczelnika, 10 starszych inspektorów, 5 inspektorów oraz sekretarz-maszynistki. Na stanowisko naczelnika powołany został mjr Janusz Knap (1989-1990). Głównym celem swojego działania wydział uczynił operacyjne zabezpieczenie działalności ruchów społeczno-politycznych. Struktura organizacyjna Wydziału Studiów i Analiz WUSW w Zamościu miała być odwzorowaniem struktur i zakresu działania Departamentu Studiów i Analiz MSW i powinna wyglądać następująco: Grupa I (odpowiednik Wydziałów I i II DSiA MSW) – gromadzenie, systematyzacja informacji wpływających z Wydziałów: II, OKPP i OG WUSW i opracowywanie analiz i ocen wydziału, prowadzenie spraw mobilizacyjno-obronnych. Grupa II (odpowiednik Wydziału III DSiA MSW) – ochrona masowych ruchów społecznych przed ich wykorzystywaniem do działań destrukcyjnych, w tym również przed infiltracją przez ośrodki zagraniczne. Szczególne zagrożenie widziano tutaj w organizacjach mniejszości ukraińskiej. grupa ta miła również zajmować się ekstremalnymi środowiskami politycznymi. Grupa III – (odpowiednik Wydziałów: IV, V i VI DSiA MSW) –opracowanie analiz i ocen i prognoz dotyczących wszelkiego aktom terroru i sabotażu, analizowanie i ocena zjawisk w związku z konfliktami na tle wyznaniowym i światopoglądowym. Terenowe ogniwa SB. Jak wspomniano wcześniej w maju 1983 r. odtworzono struktury terenowe SB umiejscawiając je w byłych miastach powiatowych sprzed reformy 1975 r. SB RUSW w Biłgoraju. Struktury SB w Komendzie Miejskiej MO w Biłgoraju powstały z dniem 15 maja 1983 r. na podstawie Rozkazu Organizacyjnego Nr 07/ZA/83 z dnia 11 maja 1983 r. Pracami SB kierował zastępca kierownika komisariatu ds. SB (po 1 sierpnia 1983 r. zastępca szefa RUSW ds. SB). Utworzone zostały również grupy (II, III oraz IV) będące terenowymi odpowiednikami wydziałów w KWMO. W styczniu 1985 r. z Grupy IV wyłączono stanowisko starszego inspektora i inspektora, co umożliwiło utworzenie Referatu VI składającego się z kierownika referatu, 3 starszych inspektorów oraz 2 inspektorów. W tym samym roku powiększono również Grupę III dodając etat inspektora i Grupę V z nowym etatem starszego inspektora. W listopadzie 1989 r. zlikwidowane zostały Grupa III, IV i V oraz Referat VI, a w ich miejsce powołano Sekcję SB o stanie 12 etatów. Pracami pionu SB w Biłgoraju kierowali: por. Marek Piskorek (1983-1984) i mjr Zbigniew Białoń (1985-1990). SB RUSW w Hrubieszowie. Struktury SB w Komendzie Miejskiej MO w Hrubieszowie (o stanie 10 etatów) powstały na mocy tego samego Rozkazu Organizacyjnego z 1983 r. Pracami SB kierował zastępca kierownika komisariatu ds. SB (po 1 sierpnia 1983 r. zastępca szefa RUSW ds. SB). Utworzone zostały również grupy (II, III oraz IV) będące terenowymi odpowiednikami wydziałów w KWMO. Reorganizacja w styczniu 1985 r. doprowadziła do wyłączenia z Grupy IV stanowiska starszego inspektora i inspektora oraz pozwoliła na jednoczesne utworzenie Referatu VI składającego się z kierownika referatu, 3 starszych inspektorów i inspektora. W tym samym roku powiększono również Grupę III dodając etat inspektora i Grupę V z nowym etatem starszego inspektora. Także w RUSW w Hrubieszowie reorganizacja w 1989 r. doprowadziła do likwidacji Grupa III, IV i V oraz Referat VI, a w ich miejsce powołano Sekcję SB o stanie 9 etatów. Pracami pionu SB w Hrubieszowie kierowali: kpt. Tadeusz Gałęzowski (1983-1988), który chwilowo zastępowany był przez por. Edmunda Majdera (1988-1989) oraz kpt. Marian Lal (1989-1990). SB RUSW w Tomaszowie Lubelskim. Struktury SB w Komisariacie MO w Tomaszowie Lubelskim powstały również na podstawie Rozkazu Organizacyjnego Nr 07/ZA/83 z dnia 11 maja 1983 r. Początkowo przydzielono w tym celu 8 stanowisk etatowych. Utworzone zostały również grupy (II, III oraz IV) będące terenowymi odpowiednikami wydziałów w KWMO. W wyniku reorganizacja z 1985 r. doszło do wyłączenia z Grupy VI 2 stanowisk starszego inspektora i inspektora oraz do powołania na ich miejsce Referatu VI z kierownikiem, 3 starszymi inspektorami i inspektorem. W tym samym roku powiększono również Grupę V dodając etat inspektora. W 1989 r., podobnie jak w pozostałych RUSW doszło do likwidacji Grupy III, IV, V i Referatu SB na rzecz Sekcji SB z 9 etatami. Pracami pionu SB w Tomaszowie Lubelskim kierowali: mjr Roman Stelmach (1983-1988); ppor. Roman Maluta (1988-1989) i ppor. Andrzej Stańczuk (1989-1990). Dzieje zespołu archiwalnego: Nazwa jaką przyjęto, tj. Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych w Zamościu, jest zgodna z ostatnią stosowaną w praktyce. Do końca lipca 1983 r. terenowa jednostka resortu spraw wewnętrznych z Zamościa funkcjonowała jako Komenda Wojewódzka Milicji Obywatelskiej. Zmiana w nazewnictwie nastąpiła na mocy ustawy z dnia 14 lipca 1983 r. o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych i zakresie działania podległych mu organów (Dz. U. Nr 38, poz. 172). Przez cały okres funkcjonowania Komendy, a następnie Urzędu, nie zmieniły się jednak ich struktury: pionowa (system podległości i zwierzchnictwa) i pozioma (podział na wydziały sekcje, inspektoraty, samodzielne stanowiska). KWMO/WUSW w Zamościu podlegał w zakresie działań milicyjnych Komendzie Głównej MO, a w zakresie poczynań pionu bezpieczeństwa – kierownictwu Służby Bezpieczeństwa. Pełnił natomiast rolę zwierzchnika nad komendą miejską w Biłgoraju, Hrubieszowie, Zamościu oraz komisariatu w Tomaszowie Lubelskim, które w 1983 r. zostały przekształcone w rejonowe urzędy spraw wewnętrznych. Daty krańcowe stanowią lata 1983-1990. Problematyka akt dotyczy województwa zamojskiego w granicach z 1975 r. Wszystkie serie i podserie akt w zespole są zdekompletowane i posiadają poważne luki. Istotne braki występują również w dokumentacji zdawczo-odbiorczej przekazywania akt do archiwum. Zespół WUSW w Zamościu to zespół prosty, zamknięty i fragmentaryczny. Prosty, bo wytworzony przez jednego odrębnego ustrojowo twórcę, którego kompetencje i organizacja nie ulegały większym zmianom powodującym sukcesje materiałów. Fakt zarchiwizowania się w omawianym zespole materiałów wytworzonych przez rejonowe urzędy spraw wewnętrznych był efektem systemu obiegu akt spraw i nie wynikał z istnienia w ramach WUSW kilku niezależnych i równorzędnych kancelarii. Akta jednostek podległych nie stanowiły również oddzielnych zespołów w zasobie i ewidencji archiwum bialskopodlaskiej jednostki. W ramach Wydziału „C” KWMO, a od 1982 r. Sekcji „C” Wydziału Zabezpieczenia Operacyjnego KWMO/WUSW w Zamościu funkcjonowało archiwum, które gromadziło akta spraw zakończonych. Przejmowanie akt regulowały obowiązujące w resorcie spraw wewnętrznych instrukcje archiwalne. Najpierw Zarządzenie Nr 034/74 MSW z dnia 10 V 1974 r. w sprawie postępowania z aktami archiwalnymi w resorcie spraw wewnętrznych, znowelizowane Zarządzeniem nr 030/79 MSW z dnia 2 VII 1979 r. Zgodnie z tym ostatnim normatywem w skład zasobu archiwalnego Wydziału „C” (w którym znajdowało się archiwum), utworzonej po 1975 r. KWMO w Zamościu wchodziły wytworzone przez nią akta oraz materiały przejęte zgodnie z pertynencją terytorialną z Wydziału „C” Komendy Wojewódzkiej MO w Lublinie (istniejącej przed podziałem administracyjnym): kopie kartotek odnoszących się do osób zamieszkałych na terenie nowo utworzonego województwa, akta osobowe zwolnionych funkcjonariuszy SB, MO, członków ORMO zamieszkałych na terenie województwa zamojskiego. Kolejnym normatywem regulującym sposób postępowania z materiałami administracyjnymi było Zarządzenie Nr 049/85 Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 8 lipca 1985 r. w sprawie organizacji i zasad postępowania z materiałami archiwalnymi w resorcie spraw wewnętrznych. Zespół WUSW w Zamościu jest zamknięty, gdyż został przejęty po zakończeniu działalności twórcy zespołu. Z uwagi na stan zachowania należy go określić jako fragmentaryczny, bo zawiera dokumentację tylko niektórych komórek organizacyjnych WUSW w Zamościu, skupionych w ramach jednego pionu SB. W zespole zachowały się materiały administracyjne wytworzone w Wydziale II, Wydziale III, Wydziale IV, Wydziale V, Wydziale Śledczym, Samodzielnej Sekcji „A”, Wydziale Zabezpieczenia Operacyjnego, Wydziale Ochrony Gospodarki, Wydziale Ochrony Konstytucyjnego Porządku Państwa. W WUSW w Zamościu obowiązywały zasady pracy kancelaryjnej zgodne z instrukcją kancelaryjną wprowadzoną dla jednostek organizacyjnych resortu spraw wewnętrznych. Na wpływającym piśmie (lub kopercie) odciskano pieczęć wpływu (prezentę), w obrębie której wpisywano datę wpływu, numer sprawy i ilość załączników. Prezenty wszystkich komórek organizacyjnych WUSW w Zamościu miały ten sam wygląd. Na wszystkich była wpisana nazwa jednostki: Woj. Urząd Spraw Wewn. w Zamościu. Przekazywanie korespondencji w obiegu wewnętrznym odbywało się za pośrednictwem sekretariatów lub kancelarii ogólnej. Ich odbiór następował po pokwitowaniu w książce doręczeń przesyłek miejscowych lub w dzienniku podawczym. Akta spraw będących w toku załatwiania przechowywał funkcjonariusz realizujący sprawę (referent). Ostatnim normatywem regulującym funkcjonowanie archiwum MSW było Zarządzenie Nr 049/85 Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 8 lipca 1985 r. w sprawie organizacji i zasad postępowania z materiałami archiwalnymi w resorcie spraw wewnętrznych. Struktura zachowanych materiałów WUSW w Zamościu odpowiada wymogom określonym w tym przepisie. Akta WUSW w Zamościu po przekazaniu do archiwum były wykorzystywane do celów operacyjnych. Stąd wynikała potrzeba szybkiego ich wyszukiwania, a co za tym idzie stworzenia odpowiednich pomocy ewidencyjnych i oznaczenia materiałów sygnaturą archiwalną. W MSW obowiązywała trójczłonowa sygnatura archiwalna złożona z kolejnego numeru spisu akt (inwentarza) łamanego przez pozycję (liczbę porządkową) danego spisu (inwentarza) łamanego przez odpowiedni symbol akt (cyfrę rzymską). Występowały jednak różnice w budowie sygnatur poszczególnych rodzajów materiałów archiwalnych. Przy oznaczaniu materiałów operacyjnych nie pojawiał się człon drugi, a przy sygnowaniu materiałów administracyjnych nie obowiązywał człon trzeci. Materiały operacyjne były ewidencjonowane w inwentarzach (dziennikach) archiwalnych prowadzonych oddzielnie dla każdego symbolu akt: I – akta osobowych źródeł informacji SB, dysponentów lokali kontaktowych, mieszkań konspiracyjnych, kandydatów na osobowe źródła informacji, dysponentów lk, mk (w przypadku kandydatów symbol powinien być dodatkowo złamany/uzupełniony literą „k” – np. I/k, I-k), II – akta rozpracowań operacyjnych SB, III - akta postępowań przygotowawczych SB, IV – akta spraw obiektowo-zagadnieniowych SB. Podobne sygnatury, wzbogacone o wyróżnik literowy, otrzymywały także materiały pozostałych pionów MSW: I-m, II-m, III-m, IV-m dla dokumentacji MO, I-w, II-w, III-w, IV-w dla akt Zwiadu WOP, Szefostwa WSW MON, WSW jednostek podległych MSW. Analogicznie do materiałów operacyjnych postępowano z przejętymi do archiwum aktami osobowymi funkcjonariuszy, żołnierzy zawodowych i pracowników cywilnych resortu. Prowadzono inwentarze dla następujących symboli akt: V – akta funkcjonariuszy SB, VI – akta funkcjonariuszy MO, VII – akta pracowników cywilnych resortu spraw wewnętrznych, VIII – akta żołnierzy zawodowych resortu spraw wewnętrznych. Wpływające do archiwum materiały administracyjne pozostawały w zasadzie w niezmienionym układzie opartym na spisach zdawczo-odbiorczych. Ze względu na proweniencję i wartość źródłową w materiałach poszczególnych serii można wyróżnić: 1) akta własne wytworzone przez komórki organizacyjne WUSW w Zamościu, posiadające znaczenie podstawowe, 2) materiały nadesłane przez MSW oraz podległe WUSW jednostki z terenu województwa zamojskiego o charakterze uzupełniającym, 3) dokumentację proweniencji nieresortowej, przesłaną do wiadomości i wykorzystania, o charakterze pomocniczym. Na pozostawienie w zespole materiałów obcych, mających luźny związek treściowy z produkcją kancelaryjną wytwórcy akt, miał z kolei wpływ obieg informacji w ówczesnym systemie politycznym, który zakładał współpracę MSW (i jednostek podległych) z PZPR, organizacjami politycznymi, instytucjami społeczno-gospodarczymi, urzędami administracji państwowej itp. Akta WUSW w Zamościu są przechowywane jako poszyty, w teczkach wiązanych przesznurowanych tasiemką, a część ze względu na ich formę fizyczną luzem (księgi, repertoria, dzienniki, skorowidze). Materiały zachowały się w stanie dobrym, a pewna ich część jeszcze przed 1990 r. została zmikrofilmowana. Zawartość podzespołu: W podzespole akt WUSW w Zamościu zachowały się akta w następującym układzie rzeczowym: Materiały operacyjne: I Teczki personalne i pracy osobowych źródeł informacji (tajnych współpracowników, kontaktów operacyjnych, konsultantów SB, tajnych współpracowników WSW i Zwiadu WOP), teczki personalne dysponentów lokali kontaktowych, kandydatów na osobowe źródła informacji i dysponentów lokali kontaktowych; II Akta spraw operacyjnego sprawdzenia i operacyjnego rozpracowania odnoszących się do osób, środowisk i wydarzeń, kwestionariusze ewidencyjne dotyczących osób; III Akta postępowań przygotowawczych Wydziału Śledczego prowadzonych przeciwko osobom i środowiskom; IV Akta spraw obiektowych odnoszących się do zakładów pracy, organizacji i wydarzeń. Materiały administracyjne: Zarządzenia, decyzje, rozkazy, instrukcje, wytyczne, MSW, MO, szefa WUSW w Zamościu; biuletyny informacyjne Biura Śledczego MSW; wykazy etatów poszczególnych wydziałów WUSW i rejonowych urzędów; dzienniki podawcze i korespondencyjne wraz ze skorowidzami, dzienniki wykonanych dokumentów, rejestry przesyłek miejscowych kancelarii i sekretariatów wydziałów, rejestry teczek, dokumentów tajnych, dzienników i książek ewidencyjnych; książki ewidencji kluczy, stempli i pieczęci; plany oraz sprawozdania opisowe i statystyczne wydziałów WUSW i rejonowych urzędów; listy płac; dokumentacja dotycząca akt paszportowych (rejestry wydanych akt i książeczek paszportowych); karty ewidencyjne zatrzymanych; dokumentacja dot. zabezpieczenia bezpieczeństwa i porządku publicznego; dokumentacja postępowań związanych z dopuszczeniem do prac obronnych stanowiących tajemnicę państwową (tzw. „mob”); korespondencja wydziałów WUSW i rejonowych urzędów w wyżej wymienionych zagadnieniach. Materiały obronne: Dokumentacja planów obronnych, zarządzenia, decyzje i wytyczne Szefa WUSW w Zamościu, mapy, instrukcje i korespondencja wydziałów WUSW związana z przygotowaniem do działań w wypadku zagrożenia bezpieczeństwa państwa i porządku publicznego na terenie województwa zamojskiego.