IPN BU 3027/1

Testament Ericha Kocha z 1967 r.

Erich Koch spisał dokument w dn. 05-11-1967 r. (w dokumencie zostały naniesione uzupełnienia i poprawki), prawdopodobnie w szpitalu więziennym w Łodzi, w przededniu swojej operacji. Odbywał wówczas od 18 lat karę za popełnione zbrodnie wojenne w latach 1939-1945 jako Nadprezydent Prus Wschodnich. Dokument spisał w przewidywaniu, że operacji może nie przeżyć i że nie będą mogły być spisane jego pamiętniki. Autor adresuje go do rodziny i przyjaciół, zapisując swoje "tęsknoty i wolę". Pisze krótko o swoim wcześniejszym testamencie oraz korespondencji z nieżyjącą już żoną, a także o swoich próbach wznowienia postępowania w procesie, stąd też przytacza historyczne wydarzenia tak jak je zapamiętał i oceniał, i właśnie opis niektórych historycznych faktów zajmuje w tym dokumencie najwięcej miejsca. Nawiązuje do jego działalności na rzecz III Rzeszy jako „starego rewolucyjnego bojownika partii” (NSDAP), a także do historycznych wydarzeń dot. kształtowania się narodowego socjalizmu w Niemczech oraz osób, które odgrywały w tych wydarzeniach szczególną rolę (m. in. Hitlera, biskupa Ludwiga Müllera, Reichenaua, Ludendorfa, Blomberga, Strassera, Himmlera, Heidricha, Göringa, Göbbelsa). Przytacza prywatne rozmowy czołowych osobistości III Rzeszy (w tym rzekome wypowiedzi Hitlera, także odnośnie swojej osoby) dot. spraw politycznych ,w tym wewnątrzpartyjnych w latach 1923-1934. Obrazują one kulisy polityki Hitlera w relacji E. Kocha. Autor porusza zagadnienia przede wszystkim Prus Wschodnich (w tym okoliczności objęcia tam swojej funkcji i swoich dokonań), ale także początków działalności Hitlera w 1923 r., a później jego planów odbudowy Niemiec od 1932 r., w tym zagadnienia stosunków z Paryżem, m. in. dot. Zagłębia Ruhry i Saary.

Dokumentacja aktowa