Zespół / zbiór

Zespół / zbiór

Powiązania pomiędzy materiałami archiwalnymi mogą nastąpić wskutek ich wytworzenia i zgromadzenia w jednym urzędzie (instytucji) lub osobę prywatną, albo wskutek zgromadzenia dokumentów na podstawie odrębnie ustalanych kryteriów.

Characteristic of the archival fonds (collection)
Name of the archival fonds (collection)

Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych w Słupsku [1975] 1983-1990

Affiliation with the IPN Archives
Group of documents
Cywilne organy bezpieczeństwa państwa
Daty dokumentów w zespole (zbiorze) archiwalnym
Anteriora
1913
Starting date
1975
Closing date
1990
Posteriora
2015
Informacje o zespole (zbiorze) archiwalnym
The territorial scope of a documents creator activities

W skład województwa słupskiego weszły: miasta: Słupsk, Bytów, Czarne, Człuchów, Debrzno, Kępice, Lębork, Łeba, Miastko, Sławno i Ustka, gminy: Borzytuchom, Bruskowo Wielkie, Budowo, Bytów, Cewice, Chrząstowo, Czarna Dąbrówka, Czarne, Człuchów, Damnica, Debrzno, Dębnica Kaszubska, Duninowo, Główczyce, Kępice, Kobylnica, Koczała, Kołczygłowy, Konarzyny, Lipnica, Łebień, Łupawa, Miastko, Nowa Wieś Lęborska, Objazda, Parchowo, Pobłocie, Postomino, Potęgowo, Przechlewo, Rzeczenica, Sławno, Słupsk, Smołdzino, Słudzienice, Trzebielino, Tuchomie, Wicko i Żabno (podstawa prawna: Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 maja 1975 r. w sprawie określenia miast oraz gmin wchodzących w skład województw, Dz.U.1975.17.92).

Document Creator's legal history

1 czerwca 1975 r. weszła w życie ustawa „o dwustopniowym podziale administracyjnym Państwa oraz o zmianie ustawy o radach narodowych”. Wskutek tego w miejsce dotychczasowych 17 dużych województw utworzono 49 mniejszych. Wśród nich znalazło się nowe województwo ze stolicą w Słupsku. Likwidacji uległ pośredni szczebel administracji w postaci powiatów. Powołanie nowego województwa stworzyło konieczność utworzenia nowej Komendy Wojewódzkiej Milicji Obywatelskiej. Zaczęła ona funkcjonować 1 czerwca 1975 r. na mocy Zarządzenia organizacyjnego Ministra Spraw Wewnętrznych nr 0105/Org. z dnia 11 czerwca 1975 r., na bazie Komendy Miejskiej i Powiatowej MO w Słupsku. Pod KWMO w Słupsku w momencie powstania podlegały komendy miejskie w Słupsku i Lęborku, komisariaty w Bytowie, Człuchowie, Miastku, Sławnie i Ustce oraz 34 gminne posterunki MO w Borzytuchomiu, Bruskowie Wielkim, Budowie, Cewicach, Chrząstowie, Czarnej Dąbrówce, Czarnem, Damnicy, Debrznie, Dębnicy Kaszubskiej, Duninowie, Główczycach, Kępicach, Kobylnicy, Koczale, Kołczygłowach, Konarzynach, Lipnicy, Łebie, Łebieniu, Łupawie, Objeździe, Parchowie, Pobłociu, Postominie, Potęgowie, Przechlewie, Rzeczenicy, Smołdzinie, Studzienicy, Trzebielinie, Tuchomiu, Wicku i Żabnie. W 1976 r. w wyniku likwidacji niektórych gmin zlikwidowano posterunki w Bruskowie Wielkim, Budowie, Chrząstowie, Duninowie, Łebieniu, Łupawie, Objeździe, Pobłociu i Żabnie. Podstawową jednostką organizacyjną w Komendzie Wojewódzkiej był wydział kierowany przez naczelnika, który mógł posiadać jednego lub dwóch zastępców. Część wydziałów dzieliła się na sekcje, na których czele stał kierownik. Istniały również samodzielne sekcje. W celu usprawnienia zarządzania licznymi wydziałami komendy nastąpił podział kompetencji w jej kierownictwie. Struktura słupskiej Komendy Wojewódzkiej MO oraz zakres kompetencji komendanta (a następnie szefa WUSW) i jego zastępców zmieniały się kilkakrotnie i w 1985 r. przedstawiały się następująco: szefowi WUSW podlegali: 1. zastępca szefa WUSW ds. Służby Bezpieczeństwa, 2. zastępca szefa WUSW ds. Służby Milicji, 3. zastępca szefa WUSW ds. administracyjno-gospodarczych, 4. zastępca szefa WUSW ds. polityczno-wychowawczych, oraz wydziały: 1. Wydział Ogólny, 2. Wydział Kadr, 3. Wydział Inspekcji, 4. Zespół Organizacyjno-Prawny, 5. Inspektorat Ochrony Funkcjonariuszy; zastępcy szefa WUSW ds. Służby Bezpieczeństwa podlegały: 1. Wydział II, 2. Wydział III, 3. Wydział IV, 4. Wydział V, 5. Wydział VI, 6. Wydział Łączności, 7. Wydział Zabezpieczenia Operacyjnego, 8. Wydział Paszportów, 9. Wydział Śledczy, 10. Samodzielna Sekcja „A”, 11. starszy inspektor przy zastępcy szefa WUSW ds. Służby Bezpieczeństwa, 12. starszy inspektor Inspektoratu Analityczno-Informacyjnego zastępcy szefa WUSW ds. Służby Bezpieczeństwa; zastępcy szefa WUSW ds. Służby Milicji podlegały: 1. Wydział Kryminalny, 2. Wydział do Walki z Przestępstwami Gospodarczymi, 3. Wydział Dochodzeniowo-Śledczy, 4. Wydział Prewencji, 5. Wydział Ruchu Drogowego, 6. Wydział Kryminalistyki, 7. Wojewódzkie Stanowisko Kierowania, 8. Zmotoryzowany Odwód Milicji Obywatelskiej; zastępcy szefa WUSW ds. administracyjno-gospodarczych podlegały: 1. Wydział Inwestycji i Remontów, 2. Wydział Zdrowia i Spraw Socjalnych, 3. Wydział Gospodarki Materiałowo-Technicznej, 4. Wydział Finansowy; zastępcy szefa WUSW ds. polityczno-wychowawczych podlegały: 1. Wydział Polityczno-Wychowawczy, 2. Wydział Szkolenia. W 1975 r. zostały scharakteryzowane zagrożenia istotne dla województwa elbląskiego. Zaliczono do nich wzrost zagarnięć mienia społecznego i prywatnego, pasożytnictwa, znaczne rozmiary pijaństwa i alkoholizmu, demoralizacji i przestępczości nieletnich. Jako wysokie określono zagrożenia w gospodarce żywnościowej, zwłaszcza w skupie i przetwórstwie rolno-spożywczym, gospodarce mlekiem i mięsem, w handlu i usługach, w budownictwie i gospodarce materiałami budowlanymi, w transporcie i gospodarce paliwami płynnymi. Szczególnej uwagi, w związku z rozwojem kooperacji przemysłu krajowego z krajami kapitalistycznymi, miało wymagać przeciwdziałanie wywiadowi gospodarczemu i społecznemu, konsekwentnie należało przeciwstawić się rewizjonizmowi zachodnioniemieckiemu, plotkom, nastrojom panikarstwa, rozpowszechnianiu dokumentów o wrogiej treści, niszczeniu flag, symboli, dekoracji partyjnych i państwowych. W czerwcu 1975 r. w Komendzie Wojewódzkiej zostały zorganizowane następujące wydziały SB: II, III, IV, Paszportów, „B”, „C”, „T”, „W” i Śledczy oraz Samodzielna Sekcja „A”. W Wydziale Inspekcji funkcjonował zespół ds. Służby Bezpieczeństwa liczący 1 etat. W lipcu 1979 r. został zorganizowany Wydział IIIA (w 1981 r. przemianowany w Wydział V). W listopadzie 1981 r. utworzono Wydział Polityczno-Wychowawczy. Poważną reorganizację pion SB przeszedł w sierpniu 1982 r. Zlikwidowane zostały wydziały tzw. techniczne: „B”, „C”, „T’, „W”, a w strukturze nowoutworzonego Wydziału Zabezpieczenia Operacyjnego powstały odpowiadające im sekcje. Do 1983 r. pion Służby Bezpieczeństwa był zorganizowany na poziomie Komendy Wojewódzkiej, jednakże Wydział IV posiadał grupy operacyjne zorganizowane w poszczególnych miejscowościach województwa słupskiego: Bytowie, Czarnej Dąbrówce, Człuchowie, Główczycach, Kępicach, Lęborku, Łebie, Miastku, Potęgowie, Postominie, Sławnie, Ustce, natomiast Wydział Paszportów posiadał referaty zorganizowane w Bytowie, Człuchowie, Lęborku, Miastku i Sławnie. W 1983 r. doszło do poważnych zmian organizacyjnych w resorcie spraw wewnętrznych. 1 lutego 1983 r. na mocy Zarządzenia nr 6 Ministra Spraw Wewnętrznych nastąpiła reorganizacja struktury KWMO. Wybranym komendom miejskim i komisariatom powierzono funkcje jednostek rejonowych – „odpowiedzialnych za realizację zadań w zakresie ochrony spokoju, ładu, porządku i bezpieczeństwa publicznego w określonych rejonach działania”. W rejonie Komendy Miejskiej MO w Słupsku znalazły się miasta: Słupsk i Ustka oraz gminy: Damnica, Dębnica Kaszubska, Główczyce, Kobylnica, Słupsk, Smołdzino i Ustka; Komendy Miejskiej MO w Lęborku – miasta: Lębork i Łeba, gminy: Cewice, Czarna Dąbrówka, Nowa Wieś Lęborska, Potęgowo i Wicko; Komisariatu MO w Bytowie – miasto Bytów, gminy: Borzytuchom, Bytów, Lipnica, Parchowo, Studzienice, Tuchomie; Komisariatu MO w Człuchowie – miasta: Człuchów, Czarne i Debrzno, gminy: Czarne, Człuchów, Debrzno, Konarzyny, Przechlewo, Rzeczenica; Komisariatu MO w Miastku – miasto Miastko, gminy: Koczała, Kołczygłowy, Miastko i Trzebielino, Komisariatowi MO w Sławnie – miasta: Kępice i Sławno, gminy: Kępice, Postomino i Sławno. Była to tylko tymczasowa struktura. Głównym celem tej reorganizacji było ponowne umiejscowienie pionów SB w terenie, gdzie dotychczas funkcjonowały tylko grupy operacyjne bądź referaty wydziałów SB. Z dniem 15 maja 1983 r. w Komendzie Miejskiej Milicji Obywatelskiej w Lęborku utworzono 18 stanowisk SB, w Komisariacie Milicji Obywatelskiej w Bytowie – 9, Komisariacie Milicji Obywatelskiej w Człuchowie – 9, Komisariacie Milicji Obywatelskiej w Miastku – 8, Komisariacie Milicji Obywatelskiej w Sławnie – 6. Pionu SB nie utworzono w Komendzie Miejskiej Milicji Obywatelskiej w Słupsku (zadania na terenie miasta i najbliższego rejonu miały wykonywać wydziały SB Komendy Wojewódzkiej). Równocześnie zlikwidowano grupy operacyjne Wydziału IV w Czarnej Dąbrówce, Główczycach, Kępicach, Łebie, Potęgowie, Postominie i Ustce. Ustawa z dnia 14 lipca 1983 r. o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych i podległych mu organów uporządkowała wprowadzone już zmiany w strukturze wprowadzając m.in. ujednoliconą terminologię. W miejsce komend wojewódzkich MO z komendantem na czele wprowadzono wojewódzkie urzędy spraw wewnętrznych kierowane przez szefów. Dotychczasowe komendy miejskie i komisariaty pełniące funkcje jednostek rejonowych zostały przekształcone w rejonowe urzędy spraw wewnętrznych także kierowane przez szefów, którym podlegali zastępcy do spraw Milicji Obywatelskiej i Służby Bezpieczeństwa. W przypadku Komend Miejskich MO w Słupsku i Lęborku doszło do pewnego zamieszania, ponieważ początkowo nosiły one nazwę miejskich urzędów spraw wewnętrznych, zanim w październiku 1983 r. przemianowano je w urzędy rejonowe. W 1984 r. na mocy Zarządzenia nr 098/83 z dnia 30 grudnia 1983 r. służbie zabezpieczenia operacyjnego podporządkowano między innymi Zarząd Łączności. Decyzją ministra Wydział Łączności został przekazany pod bezpośredni nadzór zastępcy szefa WUSW ds. Służby Bezpieczeństwa. W 1985 r. w strukturze Służby Bezpieczeństwa zostały utworzone dwie nowe komórki: Wydział VI, który przejął część zadań Wydziału IV, oraz Inspektorat Ochrony Funkcjonariuszy. Kolejna poważna reorganizacja Służby Bezpieczeństwa nastąpiła w 1989 r. Wobec zmian politycznych po wyborach do Sejmu i Senatu w czerwcu 1989 r. nastąpiło oficjalne zredukowanie zadań i struktury SB. Na mocy Zarządzenia nr 075/89 Ministra Spraw Wewnętrznych z 24 sierpnia 1989 r. likwidacji uległy prawie wszystkie wydziały operacyjne SB – III, IV, V i VI. W ich miejsce zorganizowano nowe, które w miejsce dotychczas stosowanych numerów otrzymały nazwy – Wydział Ochrony Konstytucyjnego Porządku Państwa, Wydział Ochrony Gospodarki, Wydział Studiów i Analiz. Zmiany w Wojewódzkim Urzędzie Spraw Wewnętrznych w Słupsku weszły w życie 1 listopada 1989 r. Znaczącej redukcji uległa także struktura Służby Bezpieczeństwa w terenie. W wyniku reorganizacji uległy likwidacji struktury wzorujące się na strukturze wydziałów w Wojewódzkim Urzędzie Spraw Wewnętrznych; w ich miejsce utworzono na poziomie RUSW jedną komórkę organizacyjną SB. W RUSW w Lęborku zlikwidowano Grupy III i IV oraz Referaty V i VI SB, w ich miejsce utworzono jedną Sekcję SB. W RUSW w Bytowie zlikwidowano Grupy III, IV, V i VI SB i utworzono Referat SB. W RUSW w Człuchowie zlikwidowano Grupy III, IV, V i VI SB i utworzono Referat SB. W RUSW w Miastku zlikwidowano Grupy III, IV, V i VI SB i utworzono Grupę SB. W RUSW w Sławnie zlikwidowano Grupy III, IV, V i VI SB i utworzono Referat SB. Ostatecznie etaty SB w rejonowych urzędach spraw wewnętrznych zostały zlikwidowane z dniem 1 lutego 1990 r. W końcu listopada 1989 r. został zlikwidowany Wydział Polityczno-Wychowawczy. W grudniu 1989 r. likwidacji uległ Wydział Zabezpieczenia Operacyjnego. Na jego miejsce nie przywrócono jednak struktury wydziałów technicznych sprzed sierpnia 1982 r. Reaktywowany został Wydział „C”, natomiast w miejsce sekcji „B” i „T” utworzono włączone w skład odpowiednich wydziałów WUSW w Koszalinie zamiejscowe grupy z siedzibą w Słupsku. Sekcja „W” została zlikwidowana już w czerwcu 1989 r. i włączona w skład Wydziału II jako Grupa ds. obrotu w komunikacji. W końcu grudnia 1989 r. w miejsce starszego inspektora przy zastępcy szefa WUSW ds. SB do współpracy z Departamentem I powołano nową komórkę – Inspektorat I. Służba Bezpieczeństwa została rozwiązana na mocy ustawy o Urzędzie Ochrony Państwa z dnia 6 kwietnia 1990 r. Weszła ona w życie 10 maja 1990 r. Tego dnia Minister Spraw Wewnętrznych wydał zarządzenie w sprawie zaprzestania działalności SB. Jednakże Służba Bezpieczeństwa funkcjonowała jeszcze do 31 lipca 1990 r., w którym to czasie zdawała obowiązki i dokumenty nowych jednostkom ochrony państwa, rozwiązywała także sprawy kadrowe i zaopatrzenia funkcjonariuszy. W przypadku dokumentacji paszportowej pieczątkę z napisem „Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych” można spotkać jeszcze na dokumentach z 1991 r., do czasu przekazania spraw paszportowych urzędom wojewódzkim.

Archival characteristics of an archival fond or collection
History of an archival fond or collection

Archiwum KWMO/WUSW w Słupsku funkcjonowało w ramach Wydziału „C”. Jego działalność regulowały kolejne Zarządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych: nr 0107/68 z dnia 24 października 1968 r., nr 034/74 z dnia 10 maja 1974 r., znowelizowane Zarządzeniem nr 030/79 z dnia 2 lipca 1979 r. Zgodnie z tym ostatnim zarządzeniem w skład zasobu archiwów komend wojewódzkich utworzonych po 1975 r. wchodziły akta przez nie wytworzone oraz materiały przejęte z Wydziałów „C” właściwych komend wojewódzkich. W przypadku KWMO w Słupsku, były to akta przejęte z Wydziałów „C” KWMO w Koszalinie (przeważająca ilość) i Gdańsku. W skład tych materiałów powinny wejść: kopie kartotek dotyczących osób zamieszkałych na terenie nowo utworzonego województwa, akta osobowe zwolnionych funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa, Milicji Obywatelskiej i członków ORMO zamieszkałych na terenie województwa elbląskiego, teczki personalne i pracy wyeliminowanych tajnych współpracowników, którzy nie brali „bezpośrednio udziału w rozpracowaniu reakcyjnego podziemia, bandytyzmu bądź szpiegostwa” oraz kopie opracowań monograficznych dotyczących terenu tego województwa. W ten sposób w zespole WUSW w Słupsku, mimo jego funkcjonowania dopiero od 1975 r., znalazły się dokumenty wytworzone od 1945 r. Wobec utworzenia w 1983 r. rejonowych urzędów spraw wewnętrznych i zorganizowaniu w nich na nowo pionów Służby Bezpieczeństwa pojawił się problem, gdzie mają być archiwizowane akta wytworzone przez SB. Został on rozwiązany Zarządzeniem nr 049/85 Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 8 lipca 1985 r. w sprawie organizacji i zasad postępowania z materiałami archiwalnymi w resorcie spraw wewnętrznych. Zgodnie z wprowadzoną przez nie instrukcją rejonowe urzędy spraw wewnętrznych oraz komisariaty i posterunki MO miały przekazywać do Wydziału „C” WUSW w Słupsku materiały archiwalne posiadające kategorię powyżej „B–5”. W archiwum Wydziału „C” WUSW w Elblągu znalazły się także materiały operacyjne wytworzone przez Wojskową Służbę Wewnętrzną Jednostek Wojskowych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Zwiad Wojsk Ochrony Pogranicza. Na mocy porozumienia zawartego w 1981 r. o współpracy pomiędzy Służbą Bezpieczeństwa a Wojskową Służbą Wewnętrzną w Wojewódzkim Urzędzie Spraw Wewnętrznych znalazła się duża ilość akt tajnych współpracowników, które zostały zarchiwizowane w Wydziale „C”. Od 1985 r. także inne akta operacyjne wytworzone przez Wojskową Służbę Wewnętrzną w uzasadnionych przypadkach mogły być przekazywane na stałe do archiwum WUSW. Zasób archiwalny elbląskiego Wydziału „C” nigdy nie został opracowany zgodnie z zasadami metodyki archiwalnej. Według Zarządzenia nr 049/85 Ministra Spraw Wewnętrznych opracowanie materiałów archiwalnych miało polegać na przeprowadzeniu brakowania materiałów (jeśli zachodzi taka konieczność), ułożeniu rzeczowym i chronologicznym celem nadania trwałej sygnatury archiwalnej, sporządzeniu inwentarza i uzupełnieniu posiadanej już ewidencji (pomocy ewidencyjno-informacyjnych, kart zagadnieniowych). Tymczasem inwentarz w archiwum Wydziału „C” był jedynie środkiem ewidencyjnym, w którym były rejestrowano kolejne napływy akt z jednostek organizacyjnych KWMO/WUSW. Pracownicy Wydziału „C” nie tworzyli także kart inwentarzowych zawierających pełen opis akt, jedynie wypisywali karty ewidencyjne tworząc skorowidze pseudonimów, zagadnień, znajomości języków obcych, przynależności państwowej, mniejszości narodowych, zawodów specjalistycznych, adresów, szczególnych zainteresowań, jednostek organizacyjnych, powodów eliminacji osobowych źródeł informacji, czyli wszelkich informacji mogących być przydatnymi w pracy operacyjnej SB. Tak zwane opracowanie akt polegało również na wykonaniu streszczenia akt i charakterystyk głównych figurantów. W latach 1989–1990 znaczna część dokumentacji SB WUSW w Słupsku została zniszczona w ramach zorganizowanego procederu niszczenia akt b. SB w archiwach MSW i poszczególnych wojewódzkich urzędów spraw wewnętrznych. To masowe niszczenie zasobu archiwalnego, często niezgodne z prawem i własnymi zarządzeniami resortowymi, polegało na niszczeniu akt przed upływem okresu ich przechowywania oraz przekwalifikowywaniu kategorii „A” na „B”. Wynikało ono ze zmiany sytuacji politycznej i transformacji ustrojowej w Polsce. Jego główna przyczyna leżała przede wszystkim w chęci ukrycia prawdy o metodach stosowanych przez SB i represjach, jakim poddawane były przede wszystkim organizacje opozycyjne i Kościół. Akcja ta miała również umożliwić funkcjonariuszom SB płynne przejście do nowych organów ochrony państwa i umożliwić im uniknięcie odpowiedzialności za swoje działania, często stojące w sprzeczności nawet z obowiązującym w PRL prawem. Po likwidacji, pod koniec lipca 1990 r., WUSW w Słupsku, jego zasób archiwalny został przekazany nowoutworzonej Komendzie Wojewódzkiej Policji. Prawdopodobnie jeszcze w tym samym roku, po wydzieleniu w archiwum policyjnym, akta operacyjne i administracyjne słupskiej SB zostały przekazane do Delegatury Urzędu Ochrony Państwa w Gdańsku. W słupskiej KWP pozostały jedynie akta osobowe byłych funkcjonariuszy SB i MO (posiadających okresy zatrudnienia w pionie bezpieczeństwa). Przekazanie akt b. WUSW w Słupsku do UOP w Gdańsku można uznać za sukcesję bierną, ponieważ z wyjątkiem nielicznych przypadków, akta spraw WUSW w Słupsku złożone u sukcesora czyli UOP Gdańsku nie były dalej prowadzone. W Delegaturze UOP materiały słupskiej SB również nie doczekały się opracowania zgodnego z zasadami metodyki archiwalnej. Zasadnicza część tych materiałów została przekazana do archiwum gdańskiego Oddziału Instytutu Pamięci Narodowej w kilku transzach w ciągu 2001 i 2002 r. Gros akt osobowych zostało przekazanych przez słupską agendę Archiwum KWP w Gdańsku w 2002 r. Kolejny znaczący dopływ materiałów archiwalnych rozpoczął się w 2006 r. wskutek poszukiwań prowadzonych przez pracowników IPN w składnicach akt komend powiatowych policji. Do zasobu IPN trafiły też akta osobowe funkcjonariuszy SB, którzy kontynuowali pracę w policji. W ten sposób do IPN trafiły w kilkunastu transzach czasami niezwykle cenne materiały administracyjne i operacyjne.

An archival fond or collection content

Zespół akt Wojewódzkiego Urzędu Spraw Wewnętrznych w Słupsku posiada rzeczowy układ wprowadzony na mocy Zarządzenia nr 0107/68 Ministra Spraw Wewnętrznych, rozszerzonego następnie Zarządzeniem nr 034/74 tegoż Ministra. Prezentuje się on następująco: Materiały operacyjne: Sygnatura I – teczki personalne i pracy osobowych źródeł informacji (tajnych współpracowników, kontaktów operacyjnych, konsultantów SB, tajnych współpracowników jednostek Wojskowej Służby Wewnętrznej i Zwiadu Wojsk Ochrony Pogranicza), teczki personalne dysponentów lokali kontaktowych, kandydatów na osobowe źródła informacji i dysponentów mieszkań konspiracyjnych; Sygnatura II – akta spraw operacyjnego sprawdzenia i operacyjnego rozpracowania dotyczących osób, środowisk i wydarzeń, kwestionariuszy ewidencyjnych i materiałów wstępnych. Materiały dotyczą przede wszystkim niegospodarności i marnotrawstwa w zakładach pracy; sabotażu; wrogiej propagandy; nielegalnego przekroczenia granicy; Sygnatura III – akta kontrolne postępowań przygotowawczych i spraw śledczych prowadzonych przez Wydział Śledczy prowadzonych przeciwko podejrzanym osobom. Dokumentacja dotycząca działalności w nielegalnych organizacjach (przede wszystkim NSZZ „Solidarność”); udziału w nielegalnych demonstracjach, manifestacjach i kolportażu wydawnictw bezdebitowych, zniszczenia mienia społecznego, współpracy z okupantem w czasie wojny, nadużyć finansowych, defraudacji, ujawnienia tajemnicy państwowej, fałszowania dokumentów, nielegalnego przekroczenia granicy; Sygnatura IV – akta spraw obiektowych i zagadnieniowych dotyczących: zakładów pracy; obywateli krajów kapitalistycznych, mieszkańców utrzymujących kontakty z zagranicą, zachodnioniemieckich grup ziomkowskich, państwowych gospodarstw rolnych, osób, które odmówiły powrotu z zagranicy; zabezpieczenia kontrwywiadowczego i antyterrorystycznego; mniejszości narodowych; rozpracowania opozycji w stanie wojennym. Akta osobowe: Sygnatura V – akta osobowe funkcjonariuszy SB oraz funkcjonariuszy UB pełniących służbę w Urzędach Bezpieczeństwa Publicznego na terenie późniejszego województwa słupskiego; Sygnatura VI – akta osobowe funkcjonariuszy MO pełniących służbę w jednostkach Milicji Obywatelskiej na terenie późniejszego województwa słupskiego; Sygnatura VII – akta osobowe pracowników cywilnych pracujących w jednostkach UB i MO na terenie późniejszego województwa słupskiego. Materiały administracyjne (Milicji Obywatelskiej i Służby Bezpieczeństwa): Akty normatywne wydane przez Ministra Spraw Wewnętrznych, Komendanta Głównego Milicji Obywatelskiej oraz Komendanta Wojewódzkiego MO/szefa WUSW w Słupsku (zarządzenia, rozkazy, decyzje, instrukcje, wytyczne); rozkazy personalne i organizacyjne, regulaminy, zakresy działań, etaty poszczególnych wydziałów WUSW i rejonowych urzędów; dzienniki podawcze i korespondencyjne, rejestry przesyłek miejscowych kancelarii i sekretariatów wydziałów; rejestry teczek dokumentów tajnych, dzienników i książek ewidencyjnych, plany i kierunki pracy, sprawozdania opisowe i statystyczne, sprawozdania, plany i protokoły kontrolne, analizy, informacje o sytuacji społeczno-politycznej, protokoły z narad i odpraw, oceny bezpieczeństwa i porządku publicznego, rejestry śledztw i dochodzeń, książki służby i wydarzeń, dokumentacja prowadzonych szkoleń (plany, programy, wykazy uczestników); protokoły i spisy zdawczo-odbiorcze akt przekazanych do archiwum, protokoły brakowania i zniszczenia dokumentacji niearchiwalnej; listy obecności, zwolnienia lekarskie i podania o urlop funkcjonariuszy i pracowników wydziałów; rozliczenia funduszu „O”; korespondencja związana z zagadnieniami pracy operacyjnej wydziałów WUSW i rejonowych urzędów w wyżej wymienionych zagadnieniach. Znaczącą pozycję w materiałach administracyjnych stanowią pomoce ewidencyjne. Wśród kartotek możemy wyróżnić: kartotekę ogólno-informacyjną (była to kartoteka alfabetyczno-fonetyczna ułożona według nazwisk, spełniała trzy podstawowe funkcje: informacyjną – dostarczała wszystkich informacji o osobach będących w zainteresowaniu organów bezpieczeństwa; koordynacyjną – wykluczała możliwość zainteresowania się tą samą osobą przez dwie jednostki operacyjne; zabezpieczającą – zabezpieczała zbiory kartoteki przed dekonspiracją); kartotekę odtworzeniową (sporządzona przez Wydział Ewidencji i Archiwum Delegatury UOP w Gdańsku w latach 90-tych, jej zadaniem było zewidencjonowanie zachowanych materiałów SB wobec zniszczenia oryginalnych kartotek); kartotekę osobową funkcjonariuszy i pracowników cywilnych MO, UB i SB; kartotekę paszportową osób, które wyjechały z terenu województwa słupskiego na stałe za granicę; kartotekę zgłoszeń pobytu czasowego cudzoziemców kartotekę osób będących w zainteresowaniu WOP i WSW; kartotekę osób upoważnionych do dostępu do tajemnicy państwowej, kartotekę rejestracyjną ewidencji operacyjnej uszeregowaną według nazwisk, kryptonimów spraw oraz nazw zabezpieczanych zakładów pracy. W zasobie oddziału IPN znajduje się także kserokopia dziennika rejestracyjnego KWMO/WUSW w Słupsku, w którym były zapisywane wszystkie sprawy, jakie znajdowały się w zainteresowaniu SB – osobowe źródła informacji, sprawy operacyjne, osoby inwigilowane. Każda kategoria materiałów operacyjnych i osobowych posiadała własny, odrębny dziennik archiwalny, w którym akta były wpisywane zgodnie z kolejnością wpływu. Oddział IPN w Gdańsku kserokopiami dzienników archiwalnych spraw śledczych (sygnatura III) i obiektowych (sygnatura IV). Wszystkie pozostałe zostały zniszczone. W latach 90-tych pracownicy Delegatury UOP w Gdańsku sporządzili spisy z natury dla akt osobowych źródeł informacji (sygnatura I) i spraw operacyjnych (sygnatura II), których kserokopie przekazano do IPN. Materiały obronne: Dokumentacja postępowań związanych z dopuszczeniem do prac obronnych stanowiących tajemnicę państwową (tzw. „MOB”), wykazy pracowników zakładów pracy województwa słupskiego dopuszczonych do prac obronnych; analizy stanu ochrony tajemnicy w zakładach pracy województwa słupskiego; plany operacyjno-obronne, bieżących zamierzeń oraz materiały informacyjne o aktualnym stanie przygotowań obronnych; zarządzenia obowiązujące w okresie zagrożenia bezpieczeństwa państwa. Materiały jednostek terenowych: Instrukcje alarmowe, informatory o osobach skazanych za działalność antypaństwową, plany zabezpieczenia świąt i uroczystości państwowych i kościelnych, wizyt delegacji i dostojników krajowych i zagranicznych, wyborów, protokoły zdawczo-odbiorcze, dokumentacja akcji prewencyjno-porządkowych, plany pracy, harmonogramy, sprawozdania, protokoły narad i odpraw, materiały szkoleniowe, rejestry śledztw i dochodzeń, ksiązki kontroli osób zatrzymanych, ksiązki wydarzeń, dzienniki korespondencyjne, rejestry poczty. Akta paszportowe: Materiały dot. osób zamieszkałych na terenie województwa elbląskiego ubiegających się o wyjazd zagraniczny.

Rules for the arrangement of records

Do opracowania zespołu zastosowano metodę schematyczno-rzeczową, która polega na układaniu archiwaliów według schematu opierającego się na podziale rzeczowym. Prace rozpoczęto od zidentyfikowaniu w zasobie archiwalnym Oddziału akt wytworzonych i zarchiwizowanych przez KWMO/WUSW w Słupsku oraz podległe mu jednostki. Spośród akt przekazanych przez jednostki policji dawnego województwa słupskiego wydzielono materiały powstałe przed rokiem 1975 r. jako należące do innego zespołu akt. Zespół akt WUSW w Słupsku został podzielony na dwa podzespoły wyróżniając w ten sposób dwie struktury cywilnych organów bezpieczeństwa państwa funkcjonujących w województwie słupskim: Komenda Wojewódzka Milicji Obywatelskiej w Słupsku 1975-1983 i Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych w Słupsku 1983-1990. Struktura podzespołu Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych w Słupsku 1983-1990 została oparta na resortowej instrukcji archiwalnej wprowadzonej Zarządzeniem nr 049/85 Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 8 lipca 1985 r. w sprawie organizacji i zasad postępowania z materiałami archiwalnymi w resorcie spraw wewnętrznych. Na jej podstawie zostały utworzone następujące serie: materiały operacyjne, materiały osobowe, materiały administracyjne Milicji Obywatelskiej, materiały administracyjne Służby Bezpieczeństwa, materiały obronne, materiały jednostek terenowych oraz akta paszportowe o sygnaturze EASL. Podzespół Komenda Wojewódzka Milicji Obywatelskiej w Słupsku 1975-1983 posiada jedynie serie: materiały administracyjne Milicji Obywatelskiej, materiały administracyjne Służby Bezpieczeństwa, materiały jednostek terenowych. Ze względu na złożoność i znaczną ilość materiałów zgromadzonych w zespole archiwalnym WUSW w Słupsku oraz możliwość pogrupowania ich według struktury organizacyjnej bądź zawartości rzeczowej zdecydowano się na wprowadzenie podserii. Przy tworzeniu kolejnych podserii akt operacyjnych wykorzystano podział według rodzajów materiałów zarejestrowanych w odrębnych dziennikach archiwalnych. Wyróżnikiem tych podserii są nadane im w Wydziale „C” WUSW (w momencie przekazania do archiwum) symbole oznaczone rzymskimi cyframi wprowadzonymi Zarządzeniem nr 0107/68 Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 24 października 1968 r. Na jego podstawie materiały operacyjne zostały ułożone w następujących podseriach: akta osobowych źródeł informacji (Sygnatura I), akta spraw operacyjnych (Sygnatura II), akta postępowań przygotowawczych (Sygnatura III), akta spraw obiektowych (Sygnatura IV). W układzie akt osobowych zostały wyodrębnione trzy podserie: akta osobowe funkcjonariuszy SB (Sygnatura V), akta osobowe funkcjonariuszy MO (Sygnatura VI) i akta osobowe pracowników cywilnych (Sygnatura VII). Akta administracyjne Milicji Obywatelskiej i Służby Bezpieczeństwa zostały ułożone w ramach podserii opartych na strukturze organizacyjnej wydziałów, inspektoratów i samodzielnych sekcji KWMO i WUSW w Słupsku. Materiałom obronnym został nadany taki sam układ jak materiałom administracyjnym. Także struktura serii „Materiały jednostek terenowych” w obu podzespołach została oparta o organizacyjną strukturę terenową cywilnych organów bezpieczeństwa państwa, z tym, że w podzespole Komenda Wojewódzka Milicji Obywatelskiej w Słupsku 1975-1983 w podseriach zostały wymienione funkcjonujące wówczas komendy miejskie, komisariaty i posterunki MO, natomiast w podzespole Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych w Słupsku 1983-1990 utworzone w 1983 r. rejonowe urzędy spraw wewnętrznych. Akta paszportowe o sygnaturze EASL zostały uporządkowane w ramach pojedynczej serii. Ze względu na jednorodny charakter tych akt nie było potrzeby wyodrębniania z nich podserii.

Technical information on an archival fond or collection
the language (-s) of the document
j. polski
Bibliographical references
Bibliographical references and list of sources

Chrzanowski R., Nadarzyńska A., Zasób archiwalny Instytutu Pamięci Narodowej. Oddział Instytutu Pamięci Narodowej w Gdańsku, [w:] Informator o zasobie archiwalnym Instytutu Pamięci Narodowej, pod red. J. Bednarka i R. Leśkiewicza, Warszawa 2009; Hałagida I., NSZZ „Solidarność” Regionu Słupskiego (1980-1990). Tom 1: szkice do monografii, Gdańsk 2010; Hałagida I., NSZZ „Solidarność” Regionu Słupskiego (1980-1990). Tom 2: dokumenty Komitetu Wojewódzkiego PZPR i Służby Bezpieczeństwa, Gdańsk 2011; Brzeziński P., Filip K., Hałagida I., Kazański A., Maniewska K., Nawrocki K., Osiński K., Wojtowicz P., „Trzynastego grudnia roku pamiętnego…” Internowani w stanie wojennym z powodów politycznych z województw bydgoskiego, elbląskiego, gdańskiego, słupskiego, toruńskiego i włocławskiego, red. Igor Hałagida, Bydgoszcz-Gdańsk 2011.