Subfonds

Subfonds

Określa szereg jednostek archiwalnych w zespole (zbiorze) archiwalnym stanowiących pewien ciąg, a związanych ze sobą analogią treści lub pochodzenia, bądź analogią obu tych elementów

Characteristic of the archival fonds (collection)

Affiliation with the IPN Archives
Group of documents
Cywilne organy bezpieczeństwa państwa
Name of the archival fonds (collection)
Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych w Białej Podlaskiej [1975] 1983-1990
Subfonds

Komenda Wojewódzka Milicji Obywatelskiej w Białej Podlaskiej 1975 - 1983

Daty dokumentów w podzespole
Starting date
1975
Closing date
1983
Informacje o podzespole
The territorial scope of a documents creator activities

Województwo bialskopodlaskie utworzone na mocy ustawy z dnia 28 maja 1975 r. o dwustopniowym podziale administracyjnym Państwa oraz o zmianie ustawy o radach narodowych (Dz.U. Nr 16, poz. 91)

Charakterystyka archiwalna

Dzieje ustrojowe: Na podstawie przepisów ustawy z dnia 28 maja 1975 r. o dwustopniowym podziale administracyjnym Państwa oraz o zmianie ustawy o radach narodowych (Dz.U. 1975, Nr 16, poz. 91) zlikwidowano powiaty i zwiększono liczbę województw z 17 do 49. Wprowadzone zmiany wymusiły rozbudowę aparatu administracyjnego zatrudnionego m.in. w nowo tworzonych komitetach wojewódzkich PZPR, urzędach wojewódzkich, sądach itp. Powyższe zmiany wymusiły również konieczność powstania nowych komend wojewódzkich MO i likwidację wszystkich dotychczas istniejących komend powiatowych MO. W celu sprawnej reorganizacji aparatu bezpieczeństwa powołano w MSW Centralny Zespół oraz zespoły wojewódzkie. Od 14 do 26 maja 1975 r. w kierownictwo MSW zadecydowało o obsadzie komendantów i ich zastępców we wszystkich 49 województwach. W wyniku tej reformy siedzibą jednego z nowych województw została Biała Podlaska. Zarządzeniem Organizacyjnym nr 068/Org z dnia 11 VI 1975 r. minister spraw wewnętrznych nakazał komendantowi wojewódzkiemu MO w Białej Podlaskiej zorganizowanie jednostki MO na terenie województwa bialskopodlaskiego. Na podstawie w/w zarządzenia z dniem 1 czerwca 1975 r. stanowisko komendanta wojewódzkiego MO objął płk Mirosław Szelągowski (1 VI 1975 – 30 VI 1980). Jego zastępcą ds. Służby Bezpieczeństwa został płk Jan Bernatowicz (1 VI 1975 – 30 IV 1983). W kolejnych latach funkcję komendanta wojewódzkiego w Białej Podlaskiej pełnił płk Zdzisław Stocki (1980-1983). W zakresie działania MO jednostka podlegała Komendzie Głównej MO natomiast w zakresie działania SB podlegała MSW. Podstawową komórką organizacyjną w KWMO był wydział, składający się z sekcji. Istniały również samodzielne sekcje. Pracami wydziału kierował naczelnik, który mógł posiadać jednego lub dwóch zastępców. Na czele sekcji stali kierownicy. Struktura pionu SB nowo powstałej Komendy Wojewódzkiej MO w Białej Podlaskiej przedstawiała się w 1975 r. następująco: - Zastępca Komendanta ds. SB, -Inspektor Zespołu Analityczno-Informacyjnego przy zastępcy komendanta ds. SB, - Wydział II, - Wydział III, - Wydział IV, - Wydział Śledczy, - Wydział „B”, - Wydział „C”, - Wydział „T”, - Samodzielna Sekcja „A”, - Wydział Paszportów. W KWMO w Białej Podlaskiej nie został utworzony Wydział „W”, zajmujący się perlustracją korespondencji. Na potrzeby SB województwa bialskopodlaskiego kontrolę korespondencji realizowała jednostka z Lublina. Po 1 czerwca 1975 r. obsadzone zostały stanowiska naczelników poszczególnych wydziałów. Wprowadzone zmiany likwidowały terenowe struktury Służby Bezpieczeństwa poza KWMO. Wyjątek od tego stanowiły grupy terenowe Wydziału Paszportów umiejscowione w Radzyniu Podlaskim i Parczewie. Komendzie Wojewódzkiej MO w Białej Podlaskiej podlegały Komenda Miejska w Białej Podlaskiej oraz komisariaty MO w: Łosicach, Małaszewiczach (komisariat kolejowy), Międzyrzecu Podlaskim, Parczewie i Radzyniu Podlaskim. Nowo powołane jednostki zostały zobowiązane do udzielania pomocy posterunkom. Komenda Miejska MO w Białej Podlaskiej miała współpracować z posterunkami: Janów Podlaski, Kodeń, Konstantynów, Leśna Podlaska, Łomazy, Piszczac, Rokitno, Terespol, Tuczna, Zalesie; Komisariat MO w Łosicach: Huszlew, Olszanka, Platerów, Sarnaki, Stara Kornica; Komisariat MO w Międzyrzecu Podlaskim: Kąkolewnica Południowa, Drelów; Komisariat MO w Parczewie: Dębowa Kłoda, Hanna, Jabłoń, Milanów, Podedwórze, Siemień, Sławatycze, Sosnówka, Wisznice; Komisariat MO w Radzyniu Podlaskim: Czemierniki, Komarówka Podlaska, Ulan Majorat, Wohyń. Jednym z elementów rozbudowy struktur SB było utworzenie z dniem 1 lipca 1979 r. Wydziału IIIA (z dniem 1 grudnia 1981 r. przemianowanego na Wydział V). W maju 1981 r. natomiast, z uwagi na powstanie struktur Solidarności RI rozbudowano Wydział IV poprzez zwiększenie jego stanu o 13 etatów. W jego ramach zostały utworzone grupy operacyjne w Radzyniu Podlaskim (1 etat), Międzyrzecu Podlaskim (1 etat), Parczewie (1 etat), Łosicach (1 etat) Terespolu (1 etat) i Łomazach (1 etat) . Z dniem 1 listopada 1981 r. powołany został Wydział Polityczno-Wychowawczy, jednocześnie wraz z nim utworzono stanowiska zastępcy komendanta ds. polityczno-wychowawczych Komendy Miejskiej MO w Białej Podlaskiej, zastępców kierowników komisariatów MO w Parczewie i Radzyniu Podlaskim oraz zastępcy dowódcy kompani ZOMO. W sierpniu 1982 r. Wydziały „B”, „C” i „T” Komendy Wojewódzkiej MO w Białej Podlaskiej zostały zamienione na sekcje i jednocześnie włączone w skład nowopowstałego Wydziału Zabezpieczenia Operacyjnego. Następny rok przyniósł zmiany w organizacji jednostek terenowych i nomenklaturze resortu spraw wewnętrznych. Okazało się, że likwidacja powiatów, a co za tym idzie referatów ds. SB, spowodowała lukę w systemie operacyjnym pionu bezpieczeństwa. Na mocy Zarządzenia nr 6/83 Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 23 stycznia 1983 r. wprowadzono podział województw na rejony, w których powstały komendy miejskie i dzielnicowe MO. Komórki SB zostały powołane w tych komendach z dniem 1 marca tego samego roku w oparciu o rozkaz organizacyjny nr 02/BP/83 z 8 marca 1983 r., w efekcie wydania przez Ministra Spraw Wewnętrznych Zarządzenia Organizacyjnego MSW nr 061/Org z dnia 24 lutego 1983 r. Na podstawie w/w normatywów zlikwidowano wcześniej wymienione grupy operacyjne Wydziału IV, referaty paszportów w Radzyniu Podlaskim i Parczewie, wyłączono część etatów z Wydziału II (5), Wydziału III (5), Wydziału IV (8), Wydziału V (9). Uwolnione etaty umożliwiły na zorganizowanie struktur SB w Komisariacie MO w Łosicach (8 etatów), Komisariacie MO w Międzyrzecu Podlaskim (8 etatów) Komisariacie MO w Parczewie (9 etatów) i Komisariacie MO w Radzyniu Podlaskim (10 etatów). Ustawą z dnia 14 lipca 1983 r. o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych i zakresie podległych mu organów (Dz.U. Nr 38, poz. 173) wprowadzono natomiast nowe nazewnictwo jednostek terenowych. Dotychczasowe komendy wojewódzkie i rejonowe MO przemianowano odpowiednio na wojewódzkie i rejonowe urzędy spraw wewnętrznych. W tytulaturze kierownictwa komendanta wojewódzkiego/rejonowego MO zastąpił szef WUSW/RUSW. Zadania i struktura wewnętrzna poszczególnych komórek organizacyjnych KWMO/WUSW w Białej Podlaskiej przedstawiały się następująco: Starszy inspektor przy zastępcy komendanta wojewódzkiego MO/szefa WUSW ds. SB do współpracy z Departamentem I – celem jego działań było zdobywanie i dostarczanie Departamentowi I MSW dokumentów i informacji z zakresu wywiadu politycznego, naukowo-technicznego i ekonomicznego, działalności obcych służb specjalnych oraz ośrodków wspierających opozycję antykomunistyczną. Realizował on również zadania operacyjno-techniczne zlecone przez Department I, a także koordynował działania wszystkich komórek organizacyjnych KWMO w zakresie wywiadu. W początkowym okresie w strukturze KWMO w Białej Podlaskiej nie przewidziano miejsca na to stanowisko. Zostało ono utworzone z dniem 1 maja 1978 r. na podstawie rozkazu organizacyjnego nr 03/BP/78 komendanta wojewódzkiego MO w Białej Podlaskiej. Do tego momentu prawdopodobnie za koordynacje działań na rzecz Departamentu I MSW odpowiedzialny był Wydział II KWMO. Inspektorat Analityczno-Informacyjny zastępcy komendanta wojewódzkiego MO/ szefa WUSW ds. SB – do jego zadań należało utrzymywanie kontaktów z zastępcą komendanta wojewódzkiego MO ds. SB i naczelnikami wydziałów operacyjnych w celu zapewnienia prawidłowej realizacji zadań służbowych, sporządzanie rocznych i problemowych planów kontroli jednostek i komórek organizacyjnych KWMO województwa bialskopodlaskiego, sprawdzanie realizacji wniosków pokontrolnych, opracowywanie okresowych ocen i analiz sytuacji polityczno-operacyjnej, sprawowanie nadzoru nad ochroną tajemnicy państwowej i służbowej. W ramach inspektoratu znajdowało się jedno stanowisko – starszego inspektora Inspektoratu Zastępcy Komendanta Wojewódzkiego ds. SB i zostało ono utworzone z dniem 1 czerwca 1975 r. (rozkaz organizacyjny Nr 01/BP/75). Formalnie, na podstawie zarządzenia organizacyjnego Nr 0462/Org Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 13 listopada 1989 r., Inspektorat Analityczno-Informacyjny Zastępcy Szefa WUSW ds. SB został zlikwidowany z dniem 1 listopada 1989 r. a jego zadania zostały przejęte przez wówczas powstały Wydział Studiów i Analiz SB. Wydział II – jego zadaniem było organizowanie i bezpośrednie wykonywanie zadań operacyjnych polegających na rozpoznawaniu, zapobieganiu i wykrywaniu działalności służb wywiadowczych NATO (zwłaszcza wywiadu USA i RFN) i innych krajów niekomunistycznych, skierowanej przeciwko interesom PRL i innych krajów bloku komunistycznego. W okresie 1975-1983 Wydziałem II WUSW w Białej Podlaskie kierował: ppłk Henryk Starek (1975-1983). Wydział III – zajmował się ujawnianiem oraz likwidacją źródeł i skutków zagrożeń wynikających z: dywersji, sabotażu i innych działań antypaństwowych, konfliktów społecznych, nieprawidłowości w funkcjonowaniu zakładów pracy (tzw. bazy) oraz instytucji politycznych, społecznych, kultury i nauki (tzw. nadbudowy), naruszenia tajemnicy państwowej i służbowej. Był on również odpowiedzialny za profilaktyczną ochronę szczególnie narażonych na wymienione powyżej zagrożenia środowisk i instytucji społeczno-politycznych oraz zakładów pracy. Po wyodrębnieniu w strukturze KWMO w 1979 r. pionu IIIA (zagadnienia przemysłu), miał on zajmować się rozpoznawaniem, wykrywaniem, organizowaniem i likwidowaniem antykomunistycznej i antypaństwowej działalności wymierzonej przeciwko ustrojowi PRL. W lutym 1976 r. w Wydziale III nastąpiła reorganizacja. W jej ramach wyłączono stanowiska: dwóch starszych inspektorów oraz inspektora, natomiast w ich miejsce powołano trzech kierowników sekcji. W związku z powstaniem w lipcu 1979 r. Wydziału III „A” – stanan etatowy Wydziału III został znacznie uszczuplony. Z jego struktur wyłączono wówczas stanowiska: zastępcy naczelnika, trzech kierowników sekcji, pięciu starszych inspektorów, dwóch inspektorów i maszynistki. W grudniu z kolei przemianowano stanowisko młodszego inspektora na inspektora. Pod koniec 1980 r. Wydział III KWMO w Białej Podlaskiej został wzmocniony, ponieważ utworzono wtedy stanowiska kierownika sekcji oraz inspektora. Z dniem 1 lipca 1982 r. w struktury Wydziału III włączono stanowiska: zastępcy naczelnika, kierownika sekcji oraz trzech starszych inspektorów, a z dniem 1 października tego roku stanowisko starszego inspektora oraz inspektora. Wydział III przestał istnieć z dniem 1 listopada 1989 r. a w jego miejsce powstał Wydział Ochrony Konstytucyjnego Porządku Państwa SB. Naczelnikami Wydziału III w okresie 1975-1983 byli: mjr Franciszek Skawiński (1975-1979); kpt. Waldemar Wołynek (1979-1982); mjr Jan Pryt (1982-1983). Wydział IV (w 1985 r. jako Samodzielna Sekcja IV) – celem jego działań było zabezpieczenie podstaw ustrojowych PRL przed antykomunistyczną działalnością polityczno-społeczną podejmowaną przez Kościół katolicki, oraz inne kościoły i związki wyznaniowe, działaczy i członków stowarzyszeń katolików świeckich, osoby świeckie współpracujące z duchownymi. W listopadzie 1977 r. w Wydziale IV KWMO w Białej Podlaskiej utworzone zostało stanowisko starszego inspektora. Dalsza rozbudowa struktur Wydziału nastąpiła w listopadzie 1979 r. po włączeniu etatów inspektora. Z kolei w lutym 1980 r. przemianowano stanowisko młodszego inspektora na inspektora. Z uwagi natomiast na powstanie struktur Solidarności RI w maju 1981 r. Wydział IV został bardzo rozbudowany, ponieważ utworzono wówczas stanowiska: zastępcy naczelnika, dwóch kierowników sekcji, 2 inspektorów, młodszego inspektora i maszynistki oraz utworzono grupy operacyjne w Radzyniu Podlaskim, Międzyrzecu Podlaskim, Parczewie, Łosicach i Terespolu (po 1 stanowisku starszego inspektora). Wydział IV przestał istnieć z dniem 1 listopada 1989 r. a w jego miejsce powstał Wydział Studiów i Analiz SB. Pracami Wydziału IV kierował ppłk Eugeniusz Leonarcik (1975-1983). Wydział V (od II połowy 1979 r. do 1981 r. jako Wydział IIIA) – do jego zadań należała szeroko pojęta ochrona gospodarki, co sprowadzało się m.in. do rozpoznawania nastrojów i sytuacji konfliktowych wśród załóg zakładów przemysłowych, handlowych i komunikacyjnych, spółdzielczości pracy i inwalidzkiej oraz w urzędach administracyjnych. Zajmował się również rozpracowywaniem osób prezentujących poglądy antykomunistyczne, ujawnianiem faktów sabotażu, niegospodarności i nieprawidłowości w międzynarodowej wymianie techniczno – ekonomicznej. Wydział III „A” KWMO w Białej Podlaskiej został utworzony na podstawie rozkazu organizacyjnego 03/BP/79 komendanta wojewódzkiego MO w Białej Podlaskiej z dnia 2 lipca 1979 r. W skład etatowy nowoutworzonej komórki weszły stanowiska: naczelnika wydziału, zastępcy naczelnika, trzech kierowników sekcji, pięciu starszych inspektorów, trzech inspektorów, młodszego inspektora oraz sekretarz-maszynistki. Z kolei w lutym 1980 r. przemianowano stanowisko młodszego inspektora na inspektora. Kolejnym rozkazem organizacyjnym Nr 016/BP/81 komendant wojewódzki zmienił nazwę komórki (zachowując jej dotychczasową strukturę) na Wydział V. Z dniem 1 lutego 1982 r. Wydział V został znacznie rozbudowany, ponieważ wówczas włączono w jego struktury łącznie 8 etatów (zastępca naczelnika, kierownika sekcji, 4 starszych inspektorów oraz 2 inspektorów), a z dniem 1 października tego samego roku włączono 1 starszego inspektora i 3 młodszych inspektorów. Przez cały okres funkcjonowania Wydziału III „A”/V kierował nim ppłk Franciszek Skawiński (1979-1983). Wydział Śledczy – prowadził postępowania karne w sprawie przestępstw przeciwko istotnym interesom politycznym i gospodarczym PRL oraz zapewniał specjalistyczną obsługę prawną jednostek operacyjnych. W szczególności przyjmował zawiadomienia o przestępstwach, prowadził czynności sprawdzające, wszczynał i prowadził postępowania przygotowawcze, inspirował wystąpienia do instytucji i zakładów pracy w przypadku nieprawidłowości kwalifikujących się do postępowania administracyjnego lub dyscyplinarnego, współdziałał z jednostkami operacyjnymi i koordynował czynności procesowe z operacyjnymi. Ogólnie rzecz ujmując, Wydział Śledczy był odpowiedzialny za realizację zadań SB w zakresie zapobiegania, rozpoznawania i wykrywania (poprzez ściganie karne) sprawców przestępstw przypisanych do zwalczania tej służbie. W dniu 1 października 1982 r. w struktury Wydziału Śledczego włączono stanowisko starszego inspektora i inspektora. Natomiast w maju wyłączono stanowisko inspektora wprowadzając jednocześnie etat starszego inspektora. W okresie 1975-1983 Wydziałem Śledczym kierowali: mjr Jerzy Lenkiewicz (1975-1977) i ppłk Edward Walczak (1977-1983). Samodzielna Sekcja „A” – zapewniała KWMO łączność szyfrową i kodową z jednostkami i komórkami organizacyjnymi podległymi MSW i innym resortom. Prowadziła szkolenia dla funkcjonariuszy jednostek terenowych w województwie bialskopodlaskim. Ponadto w początkowym okresie miała zapewnić pomoc organizacyjno-techniczną oraz koordynować działalność komórek szyfrowych i kodujących przy tworzących się organach administracyjnych województwa bialskopodlaskiego. Ponadto Samodzielna Sekcja „A” zobowiązana była do zorganizowania tajnego miejsca przechowania sprzętu i dokumentacji szyfrowej na wypadek bezpośredniego zagrożenia państwa i w czasie wojny. Początkowo do 1977 r. stan etatowy Samodzielnej Sekcji „A” KWMO w Białej Podlaskiej wynosił 5 funkcjonariuszy. W maju 1978 r. włączono do niej dwa stanowiska telegrafistów. W późniejszym czasie nie włączono już do niej nowych stanowisk. W omawianym okresie pracami Samodzielnej Sekcji „A” KWMO w Białej Podlaskiej kierował: mjr Tomasz Mućka (1975-1983). Wydział „B” – przyjmował zlecenia i przygotowywał prowadzenie obserwacji, ustalał i identyfikował ujawnione w trakcie obserwacji osoby, z którymi kontaktowali się inwigilowani, współpracował z Biurem „B” w zakresie obserwacji dyplomatów i cudzoziemców spoza bloku komunistycznego, organizował i wykorzystywał zakryte punkty obserwacyjne, mieszkania konspiracyjne, prowadził działalność operacyjną w hotelach oraz innych obiektach turystycznych i rozrywkowych, w których przebywali cudzoziemcy. Z dniem 1 sierpnia 1982 r. Wydział zastąpiła Sekcja „B”, wchodząca w skład Wydziału Zabezpieczenia Operacyjnego. Struktura 4 osobowej sekcji składała się z kierownika sekcji, starszego inspektora i 2 inspektorów. Do 1982 r. Wydziałem kierowali ppłk Wacław Dubaj (1975-1978) i kpt. Jan Pryt (1978-1982). Wydział „C” – zajmował się rejestracją osób, spraw operacyjnych i postępowań przygotowawczych SB i MO oraz tworzeniem i prowadzeniem w związku z tym kartotek, sporządzaniem zestawień statystycznych i opracowań analitycznych; opiniowaniem osób ubiegających się o zezwolenia na posiadanie broni, wydanie kart żeglarskich i rybackich oraz kandydatów do wykonywania prac stanowiących tajemnicę państwową; gromadzeniem, opracowywaniem, brakowaniem, konserwacją, mikrofilmowaniem i udostępnianiem akt operacyjnych, administracyjnych i osobowych b. funkcjonariuszy. W 1978 r. do etatu Wydziału „C” KWMO w Białej Podlaskiej włączono stanowisko referenta techniki operacyjnej. Z dniem 1 sierpnia 1982 r. Wydział zastąpiła Sekcja „C”(kierownik, inspektor i 2 młodszych inspektorów), wchodząca w skład Wydziału Zabezpieczenia Operacyjnego. Przez cały okres Wydziału „C” jego pracami kierował ppłk Czesław Wlizło (1975-1982). Wydział „T” – zajmował się instalacją i eksploatacją środków techniki specjalnej (podsłuchy pokojowe, telefoniczne, telegraficzne, podgląd i dokumentacja fotograficzna, tajne przeszukania) w celu uzyskiwania informacji w sposób tajny. Środki te były stosowane w trakcie prowadzonych rozpracowań operacyjnych wobec osób podejrzanych o działalność antykomunistyczną. W czerwcu 1976 r. nastąpiło przemianowanie stanowisk w Wydziale „T”, a mianowicie zniesiono etaty: starszego referenta techniki operacyjnej i dwóch referentów techniki operacyjnej, a w ich miejsce utworzono stanowiska starszego inspektora, inspektora oraz młodszego inspektora. Natomiast rok później włączono do niego etaty: inspektora oraz starszego referenta techniki operacyjnej. Od 1 sierpnia 1982 r. Wydział zastąpiła Sekcja „T”, wchodząca w skład Wydziału Zabezpieczenia Operacyjnego. Sekcja „T” liczyła wówczas 9 etatów (kierownik sekcji, starszy inspektor, 2 inspektorów i 5 młodszych inspektorów). W okresie 1975-1982 Wydziałem kierowali: mjr Franciszek Jerzy Urbański (1975-1978) i mjr Jerzy Śliwiński (1978-1982). Wydział Zabezpieczenia Operacyjnego – do jego zakresu działania należało prowadzenie prac będących dotychczas w gestii wydziałów „B”, „C”, „T”, oraz zabezpieczenie wspólnego dla wszystkich sekcji zaplecza technicznego w zakresie konserwacji, napraw i ewidencji sprzętu oraz obróbki laboratoryjnej. Struktura utworzonego z dniem 1 sierpnia 1982 r. Wydziału przedstawiała się następująco: -naczelnik Wydziału, -sekretarz-maszynistka, -Sekcja „B” – kerownik, starszy inspektor, inspektor, -Sekcja „C” – kierownik, inspektor, dwóch młodszych inspektorów, -Sekcja „T” – kierownik, starszy inspektor, dwóch inspektorów, pięciu młodszych inspektorów. Wydział Zabezpieczenia Operacyjnego przestał istnieć z dniem 15 grudnia 1989 r. zgodnie z decyzją Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 15 grudnia 1989 r. (Zarządzenie Organizacyjne Nr 0635/Org.). Wydział Paszportów – do jego zadań należało: prowadzenie wstępnego rozpoznania operacyjnego międzynarodowego ruchu osobowego na terenie Białej Podlaskiej oraz nadzór i kontrola nad realizacją tego zadania przez referaty paszportów; podejmowanie decyzji i wydawanie dokumentów paszportowych uprawniających do przekraczania granicy; prowadzenie spraw związanych z udzielaniem wiz i wydawaniem dokumentów cudzoziemcom, współpraca z urzędami konsularnymi, organami celnymi i ruchu granicznego w sprawach osób zamieszkujących na terenie województwa, utrzymywanie kontaktów z przedstawicielami biur podróży; prowadzenie ewidencji paszportów oraz rejestracji osób zastrzeżonych, odmawiających powrotu i ich rodzin. Trzeba również pamiętać, że realizując zadania związane z międzynarodowym ruchem osobowym mieszkańców województwa bialskopodlaskiego Wydział współdziałał z jednostkami operacyjnymi MO, SB, WSW. Pracami Wydziału Paszportów przez cały okres jego funkcjonowania kierował ppłk Roman Zdunek (1975-1990). Wydział Polityczno-Wychowawczy – prowadził zadania mające na celu indoktrynację funkcjonariuszy KWMO w Białej Podlaskiej. Zgodnie z rozkazem organizacyjnym 014/BP/81 z dnia 14 listopada 1981 r., tworzącym struktury tej komórki, do kierownictwa KWMO włączono stanowisko zastępcy komendanta ds. polityczno-wychowawczych będącego jednocześnie naczelnikiem wydziału polityczno-wychowawczego. Początkowo wydział liczył 5 etatów (zastępca naczelnika, 2 stanowiska starszych inspektorów, inspektor oraz sekretarz maszynistka). Pion polityczno-wychowawczy formalnie przestał istnieć z dniem 21 listopada 1989 r.(Zarządzenie Organizacyjne Nr 045/Org. Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 13 stycznia 1990 r.), a faktyczna jego likwidacja nastąpiła z dniem 10 stycznia 1990 r. wraz z przekazaniem majątku i dokumentacji będącej na stanie Wydziału Polityczno-Wychowawczego i Wydziału Szkolenia. W miejsce obydwu komórek powstał wówczas Wydział Szkolenia i Wychowania. Wydział Łączności – realizował zadania techniczne związane z zapewnieniem właściwej pracy urządzeń łączności przewodowej (specjalnej, telefonicznej, telegraficznej, dowodzenia, dyspozytorskiej) i radiowej (krótkofalowej, ultrakrótkofalowej), będących w dyspozycji jednostek i komórek MO i SB, władz politycznych i administracyjnych województwa bialskiego. Zajmował się również organizowaniem, zabezpieczaniem, nadzorem wymiany i transportu (konwoju) przesyłek listowych, których ekspedycja podlegała poczcie specjalnej. Dzieje podzespołu: Nazwa Komenda Wojewódzka Milicji Obywatelskiej w Białej Podlaskiej funkcjonowała od 1975 r. do końca lipca 1983 r. Zmiana nazewnictwa nastąpiła na mocy ustawy z dnia 14 lipca 1983 r. o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych i zakresie działania podległych mu organów (Dz. U. Nr 38, poz. 172). Przez cały okres funkcjonowania Komendy, a następnie Urzędu, nie zmieniły się jednak ich struktury: pionowa (system podległości i zwierzchnictwa) i pozioma (podział na wydziały sekcje, inspektoraty, samodzielne stanowiska). KWMO/WUSW w Białej Podlaskiej podlegał w zakresie działań milicyjnych Komendzie Głównej MO, a w zakresie poczynań pionu bezpieczeństwa – kierownictwu Służby Bezpieczeństwa. Pełnił natomiast rolę zwierzchnika nad komendą miejską w Białej Podlaskiej oraz komisariatami w Łosicach, Międzyrzecu Podlaskim, Parczewie i Radzyniu Podlaskim , które w 1983 r. zostały przekształcone w rejonowe urzędy spraw wewnętrznych. Daty krańcowe stanowią lata 1975-1983. Problematyka akt dotyczy województwa bialskopodlaskiego w granicach z 1975 r. Wszystkie serie i podserie akt w zespole są zdekompletowane i posiadają poważne luki. Istotne braki występują również w dokumentacji zdawczo-odbiorczej przekazywania akt do archiwum. W ramach Wydziału „C” KWMO, a od 1982 r. Sekcji „C” Wydziału Zabezpieczenia Operacyjnego KWMO/WUSW w Białej Podlaskiej funkcjonowało archiwum, które gromadziło akta spraw zakończonych. Przejmowanie akt regulowały obowiązujące w resorcie spraw wewnętrznych instrukcje archiwalne, czyli Zarządzenie nr 034/74 MSW z dnia 10 V 1974 r. w sprawie postępowania z aktami archiwalnymi w resorcie spraw wewnętrznych, znowelizowane Zarządzeniem nr 030/79 MSW z dnia 2 VII 1979 r. Zgodnie z tym ostatnim normatywem w skład zasobu archiwalnego Wydziału „C” (w którym znajdowało się archiwum), utworzonej po 1975 r. KWMO w Białej Podlaskiej wchodziły wytworzone przez nią akta oraz materiały przejęte zgodnie z pertynencją terytorialną z Wydziału „C” Komendy Wojewódzkiej MO w Lublinie (istniejącej przed podziałem administracyjnym): kopie kartotek odnoszących się do osób zamieszkałych na terenie nowo utworzonego województwa, akta osobowe zwolnionych funkcjonariuszy SB, MO, członków ORMO zamieszkałych na terenie województwa bialskiego. Z uwagi na stan zachowania należy go określić jako fragmentaryczny, bo zawiera dokumentację tylko niektórych komórek organizacyjnych KWMO w Białej Podlaskiej, skupionych w ramach jednego pionu SB. W zespole zachowały się materiały administracyjne wytworzone w Wydziale II, Wydziale III, Wydziale IV, Wydziale V, Wydziale „B”, Wydziale „C”, Wydziale Śledczym, Samodzielnej Sekcji „A”, Wydziale Zabezpieczenia Operacyjnego, Wydziale Ochrony Gospodarki. Należy dodać, że niemal 2/3 materiałów administracyjnych, zachowanych w zespole WUSW Biała Podlaska stanowią materiały wytworzone przez Wydział Paszportów. W KWMO w Białej Podlaskiej obowiązywały zasady pracy kancelaryjnej zgodne z instrukcją wprowadzoną dla jednostek organizacyjnych resortu spraw wewnętrznych. Na wpływającym piśmie (lub kopercie) odciskano pieczęć wpływu (prezentę), w obrębie której wpisywano datę wpływu, numer sprawy i ilość załączników. Prezenty wszystkich komórek organizacyjnych WUSW w Białej Podlaskiej miały ten sam wygląd. Na wszystkich była wpisana nazwa jednostki: Komenda Wojewódzka MO w Białej Podlaskiej. Akta w KWMO w Białej Podlaskiej po przekazaniu do archiwum były wykorzystywane do celów operacyjnych. Stąd wynikała potrzeba szybkiego ich wyszukiwania, a co za tym idzie stworzenia odpowiednich pomocy ewidencyjnych i oznaczenia materiałów sygnaturą archiwalną. W MSW obowiązywała trójczłonowa sygnatura archiwalna złożona z kolejnego numeru spisu akt (inwentarza) łamanego przez pozycję (liczbę porządkową) danego spisu (inwentarza) łamanego przez odpowiedni symbol akt (cyfrę rzymską). Występowały jednak różnice w budowie sygnatur poszczególnych rodzajów materiałów archiwalnych. Przy oznaczaniu materiałów operacyjnych nie pojawiał się człon drugi, a przy sygnowaniu materiałów administracyjnych nie obowiązywał człon trzeci. Materiały operacyjne były ewidencjonowane w inwentarzach (dziennikach) archiwalnych prowadzonych oddzielnie dla każdego symbolu akt: I – akta osobowych źródeł informacji SB, dysponentów lokali kontaktowych, mieszkań konspiracyjnych, kandydatów na osobowe źródła informacji, dysponentów lk, mk (w przypadku kandydatów symbol powinien być dodatkowo złamany/uzupełniony literą „k” – np. I/k, I-k), II – akta rozpracowań operacyjnych SB, III - akta postępowań przygotowawczych SB, IV – akta spraw obiektowo-zagadnieniowych SB. Podobne sygnatury, wzbogacone o wyróżnik literowy, otrzymywały także materiały pozostałych pionów MSW: I-m, II-m, III-m, IV-m dla dokumentacji MO, I-w, II-w, III-w, IV-w dla akt Zwiadu WOP, Szefostwa WSW MON, WSW jednostek podległych MSW. Analogicznie do materiałów operacyjnych postępowano z przejętymi do archiwum aktami osobowymi funkcjonariuszy, żołnierzy zawodowych i pracowników cywilnych resortu. Prowadzono inwentarze dla następujących symboli akt: V – akta funkcjonariuszy SB, VI – akta funkcjonariuszy MO, VII – akta pracowników cywilnych resortu spraw wewnętrznych, VIII – akta żołnierzy zawodowych resortu spraw wewnętrznych. Wpływające do archiwum materiały administracyjne pozostawały w zasadzie w niezmienionym układzie opartym na spisach zdawczo-odbiorczych. Ze względu na proweniencję i wartość źródłową w materiałach poszczególnych serii można wyróżnić: 1) akta własne wytworzone przez komórki organizacyjne KWMO w Białej Podlaskiej, posiadające znaczenie podstawowe, 2) materiały nadesłane przez MSW oraz podległe KWMO jednostki z terenu województwa bialskopodlaskiego o charakterze uzupełniającym, 3) dokumentację proweniencji nieresortowej, przesłaną do wiadomości i wykorzystania, o charakterze pomocniczym. Na pozostawienie w zespole materiałów obcych, mających luźny związek treściowy z produkcją kancelaryjną wytwórcy akt, miał z kolei wpływ obieg informacji w ówczesnym systemie politycznym, który zakładał współpracę MSW (i jednostek podległych) z PZPR, organizacjami politycznymi, instytucjami społeczno-gospodarczymi, urzędami administracji państwowej itp. Akta KWMO w Białej Podlaskiej są przechowywane jako poszyty, w teczkach wiązanych przesznurowanych tasiemką, a część ze względu na ich formę fizyczną luzem (księgi, repertoria, dzienniki, skorowidze). Materiały zachowały się w stanie dobrym, a pewna ich część jeszcze przed 1990 r. została zmikrofilmowana. Zawartość podzespołu: W podzespole akt KWMO w Białej Podlaskiej zachowały się akta w następującym układzie rzeczowym: Materiały operacyjne: I Teczki personalne i pracy osobowych źródeł informacji (tajnych współpracowników, kontaktów operacyjnych, konsultantów SB, tajnych współpracowników WSW i Zwiadu WOP), teczki personalne dysponentów lokali kontaktowych, kandydatów na osobowe źródła informacji i dysponentów lokali kontaktowych; II Akta spraw operacyjnego sprawdzenia i operacyjnego rozpracowania odnoszących się do osób, środowisk i wydarzeń, kwestionariusze ewidencyjne dotyczące osób; III Akta postępowań przygotowawczych Wydziału Śledczego prowadzonych przeciwko osobom i środowiskom; IV Akta spraw obiektowych odnoszących się do zakładów pracy, organizacji i wydarzeń. Materiały administracyjne: Zarządzenia, decyzje, rozkazy, instrukcje, wytyczne, MSW, MO, komendanta wojewódzkiego MO w Białej Podlaskiej; biuletyny informacyjne Biura Paszportów MSW i KWMO w Białej Podlaskiej; publikacje MSW, wykazy etatów poszczególnych wydziałów KWMO i jednostek podległych; protokoły z narad kierownictwa KWMO; dokumentacja szkoleń pracowników, dzienniki podawcze i korespondencyjne wraz ze skorowidzami, dzienniki wykonanych dokumentów, dzienniki zrządzeń i przepisów służbowych; plany oraz sprawozdania opisowe i statystyczne wydziałów KWMO i komend powiatowych; protokoły i spisy zdawczo-odbiorcze akt przekazanych do archiwum, protokoły brakowania i zniszczenia dokumentacji niearchiwalnej; ewidencja obecności w pracy (grafiki dyżurów) i podania o urlop funkcjonariuszy i pracowników wydziałów; listy płac; dokumentacja dotycząca akt paszportowych (rejestry wydanych akt i książeczek paszportowych, wykazy niepożądanych cudzoziemców, zastrzeżenia wyjazdów za granicę, kontrola ruchu granicznego, dokumentacja dotycząca wiz); korespondencja wydziałów KWMO i komend powiatowych w wyżej wymienionych zagadnieniach.