Podzespół

Podzespół

Określa szereg jednostek archiwalnych w zespole (zbiorze) archiwalnym stanowiących pewien ciąg, a związanych ze sobą analogią treści lub pochodzenia, bądź analogią obu tych elementów

Charakterystyka zespołu (zbioru) archiwalnego

Przyporządkowanie w archiwum Instytutu
Dział archiwum
Cywilne organy bezpieczeństwa państwa
Nazwa zespołu (zbioru) archiwalnego
Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych w Białej Podlaskiej [1975] 1983-1990
Podzespół

Komenda Wojewódzka Milicji Obywatelskiej w Białej Podlaskiej 1975 - 1983

Daty dokumentów w podzespole
Data początkowa
1975
Data końcowa
1983
Informacje o podzespole
Zasięg terytorialny oddziaływania

Województwo bialskopodlaskie utworzone na mocy ustawy z dnia 28 maja 1975 r. o dwustopniowym podziale administracyjnym Państwa oraz o zmianie ustawy o radach narodowych (Dz.U. Nr 16, poz. 91)

Charakterystyka archiwalna

Dzieje ustrojowe: Na podstawie przepisów ustawy z dnia 28 maja 1975 r. o dwustopniowym podziale administracyjnym Państwa oraz o zmianie ustawy o radach narodowych (Dz.U. 1975, Nr 16, poz. 91) zlikwidowano powiaty i zwiększono liczbę województw z 17 do 49. Wprowadzone zmiany wymusiły rozbudowę aparatu administracyjnego zatrudnionego m.in. w nowo tworzonych komitetach wojewódzkich PZPR, urzędach wojewódzkich, sądach itp. Powyższe zmiany wymusiły również konieczność powstania nowych komend wojewódzkich MO i likwidację wszystkich dotychczas istniejących komend powiatowych MO. W celu sprawnej reorganizacji aparatu bezpieczeństwa powołano w MSW Centralny Zespół oraz zespoły wojewódzkie. Od 14 do 26 maja 1975 r. w kierownictwo MSW zadecydowało o obsadzie komendantów i ich zastępców we wszystkich 49 województwach. W wyniku tej reformy siedzibą jednego z nowych województw została Biała Podlaska. Zarządzeniem Organizacyjnym nr 068/Org z dnia 11 VI 1975 r. minister spraw wewnętrznych nakazał komendantowi wojewódzkiemu MO w Białej Podlaskiej zorganizowanie jednostki MO na terenie województwa bialskopodlaskiego. Na podstawie w/w zarządzenia z dniem 1 czerwca 1975 r. stanowisko komendanta wojewódzkiego MO objął płk Mirosław Szelągowski (1 VI 1975 – 30 VI 1980). Jego zastępcą ds. Służby Bezpieczeństwa został płk Jan Bernatowicz (1 VI 1975 – 30 IV 1983). W kolejnych latach funkcję komendanta wojewódzkiego w Białej Podlaskiej pełnił płk Zdzisław Stocki (1980-1983). W zakresie działania MO jednostka podlegała Komendzie Głównej MO natomiast w zakresie działania SB podlegała MSW. Podstawową komórką organizacyjną w KWMO był wydział, składający się z sekcji. Istniały również samodzielne sekcje. Pracami wydziału kierował naczelnik, który mógł posiadać jednego lub dwóch zastępców. Na czele sekcji stali kierownicy. Struktura pionu SB nowo powstałej Komendy Wojewódzkiej MO w Białej Podlaskiej przedstawiała się w 1975 r. następująco: - Zastępca Komendanta ds. SB, -Inspektor Zespołu Analityczno-Informacyjnego przy zastępcy komendanta ds. SB, - Wydział II, - Wydział III, - Wydział IV, - Wydział Śledczy, - Wydział „B”, - Wydział „C”, - Wydział „T”, - Samodzielna Sekcja „A”, - Wydział Paszportów. W KWMO w Białej Podlaskiej nie został utworzony Wydział „W”, zajmujący się perlustracją korespondencji. Na potrzeby SB województwa bialskopodlaskiego kontrolę korespondencji realizowała jednostka z Lublina. Po 1 czerwca 1975 r. obsadzone zostały stanowiska naczelników poszczególnych wydziałów. Wprowadzone zmiany likwidowały terenowe struktury Służby Bezpieczeństwa poza KWMO. Wyjątek od tego stanowiły grupy terenowe Wydziału Paszportów umiejscowione w Radzyniu Podlaskim i Parczewie. Komendzie Wojewódzkiej MO w Białej Podlaskiej podlegały Komenda Miejska w Białej Podlaskiej oraz komisariaty MO w: Łosicach, Małaszewiczach (komisariat kolejowy), Międzyrzecu Podlaskim, Parczewie i Radzyniu Podlaskim. Nowo powołane jednostki zostały zobowiązane do udzielania pomocy posterunkom. Komenda Miejska MO w Białej Podlaskiej miała współpracować z posterunkami: Janów Podlaski, Kodeń, Konstantynów, Leśna Podlaska, Łomazy, Piszczac, Rokitno, Terespol, Tuczna, Zalesie; Komisariat MO w Łosicach: Huszlew, Olszanka, Platerów, Sarnaki, Stara Kornica; Komisariat MO w Międzyrzecu Podlaskim: Kąkolewnica Południowa, Drelów; Komisariat MO w Parczewie: Dębowa Kłoda, Hanna, Jabłoń, Milanów, Podedwórze, Siemień, Sławatycze, Sosnówka, Wisznice; Komisariat MO w Radzyniu Podlaskim: Czemierniki, Komarówka Podlaska, Ulan Majorat, Wohyń. Jednym z elementów rozbudowy struktur SB było utworzenie z dniem 1 lipca 1979 r. Wydziału IIIA (z dniem 1 grudnia 1981 r. przemianowanego na Wydział V). W maju 1981 r. natomiast, z uwagi na powstanie struktur Solidarności RI rozbudowano Wydział IV poprzez zwiększenie jego stanu o 13 etatów. W jego ramach zostały utworzone grupy operacyjne w Radzyniu Podlaskim (1 etat), Międzyrzecu Podlaskim (1 etat), Parczewie (1 etat), Łosicach (1 etat) Terespolu (1 etat) i Łomazach (1 etat) . Z dniem 1 listopada 1981 r. powołany został Wydział Polityczno-Wychowawczy, jednocześnie wraz z nim utworzono stanowiska zastępcy komendanta ds. polityczno-wychowawczych Komendy Miejskiej MO w Białej Podlaskiej, zastępców kierowników komisariatów MO w Parczewie i Radzyniu Podlaskim oraz zastępcy dowódcy kompani ZOMO. W sierpniu 1982 r. Wydziały „B”, „C” i „T” Komendy Wojewódzkiej MO w Białej Podlaskiej zostały zamienione na sekcje i jednocześnie włączone w skład nowopowstałego Wydziału Zabezpieczenia Operacyjnego. Następny rok przyniósł zmiany w organizacji jednostek terenowych i nomenklaturze resortu spraw wewnętrznych. Okazało się, że likwidacja powiatów, a co za tym idzie referatów ds. SB, spowodowała lukę w systemie operacyjnym pionu bezpieczeństwa. Na mocy Zarządzenia nr 6/83 Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 23 stycznia 1983 r. wprowadzono podział województw na rejony, w których powstały komendy miejskie i dzielnicowe MO. Komórki SB zostały powołane w tych komendach z dniem 1 marca tego samego roku w oparciu o rozkaz organizacyjny nr 02/BP/83 z 8 marca 1983 r., w efekcie wydania przez Ministra Spraw Wewnętrznych Zarządzenia Organizacyjnego MSW nr 061/Org z dnia 24 lutego 1983 r. Na podstawie w/w normatywów zlikwidowano wcześniej wymienione grupy operacyjne Wydziału IV, referaty paszportów w Radzyniu Podlaskim i Parczewie, wyłączono część etatów z Wydziału II (5), Wydziału III (5), Wydziału IV (8), Wydziału V (9). Uwolnione etaty umożliwiły na zorganizowanie struktur SB w Komisariacie MO w Łosicach (8 etatów), Komisariacie MO w Międzyrzecu Podlaskim (8 etatów) Komisariacie MO w Parczewie (9 etatów) i Komisariacie MO w Radzyniu Podlaskim (10 etatów). Ustawą z dnia 14 lipca 1983 r. o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych i zakresie podległych mu organów (Dz.U. Nr 38, poz. 173) wprowadzono natomiast nowe nazewnictwo jednostek terenowych. Dotychczasowe komendy wojewódzkie i rejonowe MO przemianowano odpowiednio na wojewódzkie i rejonowe urzędy spraw wewnętrznych. W tytulaturze kierownictwa komendanta wojewódzkiego/rejonowego MO zastąpił szef WUSW/RUSW. Zadania i struktura wewnętrzna poszczególnych komórek organizacyjnych KWMO/WUSW w Białej Podlaskiej przedstawiały się następująco: Starszy inspektor przy zastępcy komendanta wojewódzkiego MO/szefa WUSW ds. SB do współpracy z Departamentem I – celem jego działań było zdobywanie i dostarczanie Departamentowi I MSW dokumentów i informacji z zakresu wywiadu politycznego, naukowo-technicznego i ekonomicznego, działalności obcych służb specjalnych oraz ośrodków wspierających opozycję antykomunistyczną. Realizował on również zadania operacyjno-techniczne zlecone przez Department I, a także koordynował działania wszystkich komórek organizacyjnych KWMO w zakresie wywiadu. W początkowym okresie w strukturze KWMO w Białej Podlaskiej nie przewidziano miejsca na to stanowisko. Zostało ono utworzone z dniem 1 maja 1978 r. na podstawie rozkazu organizacyjnego nr 03/BP/78 komendanta wojewódzkiego MO w Białej Podlaskiej. Do tego momentu prawdopodobnie za koordynacje działań na rzecz Departamentu I MSW odpowiedzialny był Wydział II KWMO. Inspektorat Analityczno-Informacyjny zastępcy komendanta wojewódzkiego MO/ szefa WUSW ds. SB – do jego zadań należało utrzymywanie kontaktów z zastępcą komendanta wojewódzkiego MO ds. SB i naczelnikami wydziałów operacyjnych w celu zapewnienia prawidłowej realizacji zadań służbowych, sporządzanie rocznych i problemowych planów kontroli jednostek i komórek organizacyjnych KWMO województwa bialskopodlaskiego, sprawdzanie realizacji wniosków pokontrolnych, opracowywanie okresowych ocen i analiz sytuacji polityczno-operacyjnej, sprawowanie nadzoru nad ochroną tajemnicy państwowej i służbowej. W ramach inspektoratu znajdowało się jedno stanowisko – starszego inspektora Inspektoratu Zastępcy Komendanta Wojewódzkiego ds. SB i zostało ono utworzone z dniem 1 czerwca 1975 r. (rozkaz organizacyjny Nr 01/BP/75). Formalnie, na podstawie zarządzenia organizacyjnego Nr 0462/Org Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 13 listopada 1989 r., Inspektorat Analityczno-Informacyjny Zastępcy Szefa WUSW ds. SB został zlikwidowany z dniem 1 listopada 1989 r. a jego zadania zostały przejęte przez wówczas powstały Wydział Studiów i Analiz SB. Wydział II – jego zadaniem było organizowanie i bezpośrednie wykonywanie zadań operacyjnych polegających na rozpoznawaniu, zapobieganiu i wykrywaniu działalności służb wywiadowczych NATO (zwłaszcza wywiadu USA i RFN) i innych krajów niekomunistycznych, skierowanej przeciwko interesom PRL i innych krajów bloku komunistycznego. W okresie 1975-1983 Wydziałem II WUSW w Białej Podlaskie kierował: ppłk Henryk Starek (1975-1983). Wydział III – zajmował się ujawnianiem oraz likwidacją źródeł i skutków zagrożeń wynikających z: dywersji, sabotażu i innych działań antypaństwowych, konfliktów społecznych, nieprawidłowości w funkcjonowaniu zakładów pracy (tzw. bazy) oraz instytucji politycznych, społecznych, kultury i nauki (tzw. nadbudowy), naruszenia tajemnicy państwowej i służbowej. Był on również odpowiedzialny za profilaktyczną ochronę szczególnie narażonych na wymienione powyżej zagrożenia środowisk i instytucji społeczno-politycznych oraz zakładów pracy. Po wyodrębnieniu w strukturze KWMO w 1979 r. pionu IIIA (zagadnienia przemysłu), miał on zajmować się rozpoznawaniem, wykrywaniem, organizowaniem i likwidowaniem antykomunistycznej i antypaństwowej działalności wymierzonej przeciwko ustrojowi PRL. W lutym 1976 r. w Wydziale III nastąpiła reorganizacja. W jej ramach wyłączono stanowiska: dwóch starszych inspektorów oraz inspektora, natomiast w ich miejsce powołano trzech kierowników sekcji. W związku z powstaniem w lipcu 1979 r. Wydziału III „A” – stanan etatowy Wydziału III został znacznie uszczuplony. Z jego struktur wyłączono wówczas stanowiska: zastępcy naczelnika, trzech kierowników sekcji, pięciu starszych inspektorów, dwóch inspektorów i maszynistki. W grudniu z kolei przemianowano stanowisko młodszego inspektora na inspektora. Pod koniec 1980 r. Wydział III KWMO w Białej Podlaskiej został wzmocniony, ponieważ utworzono wtedy stanowiska kierownika sekcji oraz inspektora. Z dniem 1 lipca 1982 r. w struktury Wydziału III włączono stanowiska: zastępcy naczelnika, kierownika sekcji oraz trzech starszych inspektorów, a z dniem 1 października tego roku stanowisko starszego inspektora oraz inspektora. Wydział III przestał istnieć z dniem 1 listopada 1989 r. a w jego miejsce powstał Wydział Ochrony Konstytucyjnego Porządku Państwa SB. Naczelnikami Wydziału III w okresie 1975-1983 byli: mjr Franciszek Skawiński (1975-1979); kpt. Waldemar Wołynek (1979-1982); mjr Jan Pryt (1982-1983). Wydział IV (w 1985 r. jako Samodzielna Sekcja IV) – celem jego działań było zabezpieczenie podstaw ustrojowych PRL przed antykomunistyczną działalnością polityczno-społeczną podejmowaną przez Kościół katolicki, oraz inne kościoły i związki wyznaniowe, działaczy i członków stowarzyszeń katolików świeckich, osoby świeckie współpracujące z duchownymi. W listopadzie 1977 r. w Wydziale IV KWMO w Białej Podlaskiej utworzone zostało stanowisko starszego inspektora. Dalsza rozbudowa struktur Wydziału nastąpiła w listopadzie 1979 r. po włączeniu etatów inspektora. Z kolei w lutym 1980 r. przemianowano stanowisko młodszego inspektora na inspektora. Z uwagi natomiast na powstanie struktur Solidarności RI w maju 1981 r. Wydział IV został bardzo rozbudowany, ponieważ utworzono wówczas stanowiska: zastępcy naczelnika, dwóch kierowników sekcji, 2 inspektorów, młodszego inspektora i maszynistki oraz utworzono grupy operacyjne w Radzyniu Podlaskim, Międzyrzecu Podlaskim, Parczewie, Łosicach i Terespolu (po 1 stanowisku starszego inspektora). Wydział IV przestał istnieć z dniem 1 listopada 1989 r. a w jego miejsce powstał Wydział Studiów i Analiz SB. Pracami Wydziału IV kierował ppłk Eugeniusz Leonarcik (1975-1983). Wydział V (od II połowy 1979 r. do 1981 r. jako Wydział IIIA) – do jego zadań należała szeroko pojęta ochrona gospodarki, co sprowadzało się m.in. do rozpoznawania nastrojów i sytuacji konfliktowych wśród załóg zakładów przemysłowych, handlowych i komunikacyjnych, spółdzielczości pracy i inwalidzkiej oraz w urzędach administracyjnych. Zajmował się również rozpracowywaniem osób prezentujących poglądy antykomunistyczne, ujawnianiem faktów sabotażu, niegospodarności i nieprawidłowości w międzynarodowej wymianie techniczno – ekonomicznej. Wydział III „A” KWMO w Białej Podlaskiej został utworzony na podstawie rozkazu organizacyjnego 03/BP/79 komendanta wojewódzkiego MO w Białej Podlaskiej z dnia 2 lipca 1979 r. W skład etatowy nowoutworzonej komórki weszły stanowiska: naczelnika wydziału, zastępcy naczelnika, trzech kierowników sekcji, pięciu starszych inspektorów, trzech inspektorów, młodszego inspektora oraz sekretarz-maszynistki. Z kolei w lutym 1980 r. przemianowano stanowisko młodszego inspektora na inspektora. Kolejnym rozkazem organizacyjnym Nr 016/BP/81 komendant wojewódzki zmienił nazwę komórki (zachowując jej dotychczasową strukturę) na Wydział V. Z dniem 1 lutego 1982 r. Wydział V został znacznie rozbudowany, ponieważ wówczas włączono w jego struktury łącznie 8 etatów (zastępca naczelnika, kierownika sekcji, 4 starszych inspektorów oraz 2 inspektorów), a z dniem 1 października tego samego roku włączono 1 starszego inspektora i 3 młodszych inspektorów. Przez cały okres funkcjonowania Wydziału III „A”/V kierował nim ppłk Franciszek Skawiński (1979-1983). Wydział Śledczy – prowadził postępowania karne w sprawie przestępstw przeciwko istotnym interesom politycznym i gospodarczym PRL oraz zapewniał specjalistyczną obsługę prawną jednostek operacyjnych. W szczególności przyjmował zawiadomienia o przestępstwach, prowadził czynności sprawdzające, wszczynał i prowadził postępowania przygotowawcze, inspirował wystąpienia do instytucji i zakładów pracy w przypadku nieprawidłowości kwalifikujących się do postępowania administracyjnego lub dyscyplinarnego, współdziałał z jednostkami operacyjnymi i koordynował czynności procesowe z operacyjnymi. Ogólnie rzecz ujmując, Wydział Śledczy był odpowiedzialny za realizację zadań SB w zakresie zapobiegania, rozpoznawania i wykrywania (poprzez ściganie karne) sprawców przestępstw przypisanych do zwalczania tej służbie. W dniu 1 października 1982 r. w struktury Wydziału Śledczego włączono stanowisko starszego inspektora i inspektora. Natomiast w maju wyłączono stanowisko inspektora wprowadzając jednocześnie etat starszego inspektora. W okresie 1975-1983 Wydziałem Śledczym kierowali: mjr Jerzy Lenkiewicz (1975-1977) i ppłk Edward Walczak (1977-1983). Samodzielna Sekcja „A” – zapewniała KWMO łączność szyfrową i kodową z jednostkami i komórkami organizacyjnymi podległymi MSW i innym resortom. Prowadziła szkolenia dla funkcjonariuszy jednostek terenowych w województwie bialskopodlaskim. Ponadto w początkowym okresie miała zapewnić pomoc organizacyjno-techniczną oraz koordynować działalność komórek szyfrowych i kodujących przy tworzących się organach administracyjnych województwa bialskopodlaskiego. Ponadto Samodzielna Sekcja „A” zobowiązana była do zorganizowania tajnego miejsca przechowania sprzętu i dokumentacji szyfrowej na wypadek bezpośredniego zagrożenia państwa i w czasie wojny. Początkowo do 1977 r. stan etatowy Samodzielnej Sekcji „A” KWMO w Białej Podlaskiej wynosił 5 funkcjonariuszy. W maju 1978 r. włączono do niej dwa stanowiska telegrafistów. W późniejszym czasie nie włączono już do niej nowych stanowisk. W omawianym okresie pracami Samodzielnej Sekcji „A” KWMO w Białej Podlaskiej kierował: mjr Tomasz Mućka (1975-1983). Wydział „B” – przyjmował zlecenia i przygotowywał prowadzenie obserwacji, ustalał i identyfikował ujawnione w trakcie obserwacji osoby, z którymi kontaktowali się inwigilowani, współpracował z Biurem „B” w zakresie obserwacji dyplomatów i cudzoziemców spoza bloku komunistycznego, organizował i wykorzystywał zakryte punkty obserwacyjne, mieszkania konspiracyjne, prowadził działalność operacyjną w hotelach oraz innych obiektach turystycznych i rozrywkowych, w których przebywali cudzoziemcy. Z dniem 1 sierpnia 1982 r. Wydział zastąpiła Sekcja „B”, wchodząca w skład Wydziału Zabezpieczenia Operacyjnego. Struktura 4 osobowej sekcji składała się z kierownika sekcji, starszego inspektora i 2 inspektorów. Do 1982 r. Wydziałem kierowali ppłk Wacław Dubaj (1975-1978) i kpt. Jan Pryt (1978-1982). Wydział „C” – zajmował się rejestracją osób, spraw operacyjnych i postępowań przygotowawczych SB i MO oraz tworzeniem i prowadzeniem w związku z tym kartotek, sporządzaniem zestawień statystycznych i opracowań analitycznych; opiniowaniem osób ubiegających się o zezwolenia na posiadanie broni, wydanie kart żeglarskich i rybackich oraz kandydatów do wykonywania prac stanowiących tajemnicę państwową; gromadzeniem, opracowywaniem, brakowaniem, konserwacją, mikrofilmowaniem i udostępnianiem akt operacyjnych, administracyjnych i osobowych b. funkcjonariuszy. W 1978 r. do etatu Wydziału „C” KWMO w Białej Podlaskiej włączono stanowisko referenta techniki operacyjnej. Z dniem 1 sierpnia 1982 r. Wydział zastąpiła Sekcja „C”(kierownik, inspektor i 2 młodszych inspektorów), wchodząca w skład Wydziału Zabezpieczenia Operacyjnego. Przez cały okres Wydziału „C” jego pracami kierował ppłk Czesław Wlizło (1975-1982). Wydział „T” – zajmował się instalacją i eksploatacją środków techniki specjalnej (podsłuchy pokojowe, telefoniczne, telegraficzne, podgląd i dokumentacja fotograficzna, tajne przeszukania) w celu uzyskiwania informacji w sposób tajny. Środki te były stosowane w trakcie prowadzonych rozpracowań operacyjnych wobec osób podejrzanych o działalność antykomunistyczną. W czerwcu 1976 r. nastąpiło przemianowanie stanowisk w Wydziale „T”, a mianowicie zniesiono etaty: starszego referenta techniki operacyjnej i dwóch referentów techniki operacyjnej, a w ich miejsce utworzono stanowiska starszego inspektora, inspektora oraz młodszego inspektora. Natomiast rok później włączono do niego etaty: inspektora oraz starszego referenta techniki operacyjnej. Od 1 sierpnia 1982 r. Wydział zastąpiła Sekcja „T”, wchodząca w skład Wydziału Zabezpieczenia Operacyjnego. Sekcja „T” liczyła wówczas 9 etatów (kierownik sekcji, starszy inspektor, 2 inspektorów i 5 młodszych inspektorów). W okresie 1975-1982 Wydziałem kierowali: mjr Franciszek Jerzy Urbański (1975-1978) i mjr Jerzy Śliwiński (1978-1982). Wydział Zabezpieczenia Operacyjnego – do jego zakresu działania należało prowadzenie prac będących dotychczas w gestii wydziałów „B”, „C”, „T”, oraz zabezpieczenie wspólnego dla wszystkich sekcji zaplecza technicznego w zakresie konserwacji, napraw i ewidencji sprzętu oraz obróbki laboratoryjnej. Struktura utworzonego z dniem 1 sierpnia 1982 r. Wydziału przedstawiała się następująco: -naczelnik Wydziału, -sekretarz-maszynistka, -Sekcja „B” – kerownik, starszy inspektor, inspektor, -Sekcja „C” – kierownik, inspektor, dwóch młodszych inspektorów, -Sekcja „T” – kierownik, starszy inspektor, dwóch inspektorów, pięciu młodszych inspektorów. Wydział Zabezpieczenia Operacyjnego przestał istnieć z dniem 15 grudnia 1989 r. zgodnie z decyzją Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 15 grudnia 1989 r. (Zarządzenie Organizacyjne Nr 0635/Org.). Wydział Paszportów – do jego zadań należało: prowadzenie wstępnego rozpoznania operacyjnego międzynarodowego ruchu osobowego na terenie Białej Podlaskiej oraz nadzór i kontrola nad realizacją tego zadania przez referaty paszportów; podejmowanie decyzji i wydawanie dokumentów paszportowych uprawniających do przekraczania granicy; prowadzenie spraw związanych z udzielaniem wiz i wydawaniem dokumentów cudzoziemcom, współpraca z urzędami konsularnymi, organami celnymi i ruchu granicznego w sprawach osób zamieszkujących na terenie województwa, utrzymywanie kontaktów z przedstawicielami biur podróży; prowadzenie ewidencji paszportów oraz rejestracji osób zastrzeżonych, odmawiających powrotu i ich rodzin. Trzeba również pamiętać, że realizując zadania związane z międzynarodowym ruchem osobowym mieszkańców województwa bialskopodlaskiego Wydział współdziałał z jednostkami operacyjnymi MO, SB, WSW. Pracami Wydziału Paszportów przez cały okres jego funkcjonowania kierował ppłk Roman Zdunek (1975-1990). Wydział Polityczno-Wychowawczy – prowadził zadania mające na celu indoktrynację funkcjonariuszy KWMO w Białej Podlaskiej. Zgodnie z rozkazem organizacyjnym 014/BP/81 z dnia 14 listopada 1981 r., tworzącym struktury tej komórki, do kierownictwa KWMO włączono stanowisko zastępcy komendanta ds. polityczno-wychowawczych będącego jednocześnie naczelnikiem wydziału polityczno-wychowawczego. Początkowo wydział liczył 5 etatów (zastępca naczelnika, 2 stanowiska starszych inspektorów, inspektor oraz sekretarz maszynistka). Pion polityczno-wychowawczy formalnie przestał istnieć z dniem 21 listopada 1989 r.(Zarządzenie Organizacyjne Nr 045/Org. Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 13 stycznia 1990 r.), a faktyczna jego likwidacja nastąpiła z dniem 10 stycznia 1990 r. wraz z przekazaniem majątku i dokumentacji będącej na stanie Wydziału Polityczno-Wychowawczego i Wydziału Szkolenia. W miejsce obydwu komórek powstał wówczas Wydział Szkolenia i Wychowania. Wydział Łączności – realizował zadania techniczne związane z zapewnieniem właściwej pracy urządzeń łączności przewodowej (specjalnej, telefonicznej, telegraficznej, dowodzenia, dyspozytorskiej) i radiowej (krótkofalowej, ultrakrótkofalowej), będących w dyspozycji jednostek i komórek MO i SB, władz politycznych i administracyjnych województwa bialskiego. Zajmował się również organizowaniem, zabezpieczaniem, nadzorem wymiany i transportu (konwoju) przesyłek listowych, których ekspedycja podlegała poczcie specjalnej. Dzieje podzespołu: Nazwa Komenda Wojewódzka Milicji Obywatelskiej w Białej Podlaskiej funkcjonowała od 1975 r. do końca lipca 1983 r. Zmiana nazewnictwa nastąpiła na mocy ustawy z dnia 14 lipca 1983 r. o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych i zakresie działania podległych mu organów (Dz. U. Nr 38, poz. 172). Przez cały okres funkcjonowania Komendy, a następnie Urzędu, nie zmieniły się jednak ich struktury: pionowa (system podległości i zwierzchnictwa) i pozioma (podział na wydziały sekcje, inspektoraty, samodzielne stanowiska). KWMO/WUSW w Białej Podlaskiej podlegał w zakresie działań milicyjnych Komendzie Głównej MO, a w zakresie poczynań pionu bezpieczeństwa – kierownictwu Służby Bezpieczeństwa. Pełnił natomiast rolę zwierzchnika nad komendą miejską w Białej Podlaskiej oraz komisariatami w Łosicach, Międzyrzecu Podlaskim, Parczewie i Radzyniu Podlaskim , które w 1983 r. zostały przekształcone w rejonowe urzędy spraw wewnętrznych. Daty krańcowe stanowią lata 1975-1983. Problematyka akt dotyczy województwa bialskopodlaskiego w granicach z 1975 r. Wszystkie serie i podserie akt w zespole są zdekompletowane i posiadają poważne luki. Istotne braki występują również w dokumentacji zdawczo-odbiorczej przekazywania akt do archiwum. W ramach Wydziału „C” KWMO, a od 1982 r. Sekcji „C” Wydziału Zabezpieczenia Operacyjnego KWMO/WUSW w Białej Podlaskiej funkcjonowało archiwum, które gromadziło akta spraw zakończonych. Przejmowanie akt regulowały obowiązujące w resorcie spraw wewnętrznych instrukcje archiwalne, czyli Zarządzenie nr 034/74 MSW z dnia 10 V 1974 r. w sprawie postępowania z aktami archiwalnymi w resorcie spraw wewnętrznych, znowelizowane Zarządzeniem nr 030/79 MSW z dnia 2 VII 1979 r. Zgodnie z tym ostatnim normatywem w skład zasobu archiwalnego Wydziału „C” (w którym znajdowało się archiwum), utworzonej po 1975 r. KWMO w Białej Podlaskiej wchodziły wytworzone przez nią akta oraz materiały przejęte zgodnie z pertynencją terytorialną z Wydziału „C” Komendy Wojewódzkiej MO w Lublinie (istniejącej przed podziałem administracyjnym): kopie kartotek odnoszących się do osób zamieszkałych na terenie nowo utworzonego województwa, akta osobowe zwolnionych funkcjonariuszy SB, MO, członków ORMO zamieszkałych na terenie województwa bialskiego. Z uwagi na stan zachowania należy go określić jako fragmentaryczny, bo zawiera dokumentację tylko niektórych komórek organizacyjnych KWMO w Białej Podlaskiej, skupionych w ramach jednego pionu SB. W zespole zachowały się materiały administracyjne wytworzone w Wydziale II, Wydziale III, Wydziale IV, Wydziale V, Wydziale „B”, Wydziale „C”, Wydziale Śledczym, Samodzielnej Sekcji „A”, Wydziale Zabezpieczenia Operacyjnego, Wydziale Ochrony Gospodarki. Należy dodać, że niemal 2/3 materiałów administracyjnych, zachowanych w zespole WUSW Biała Podlaska stanowią materiały wytworzone przez Wydział Paszportów. W KWMO w Białej Podlaskiej obowiązywały zasady pracy kancelaryjnej zgodne z instrukcją wprowadzoną dla jednostek organizacyjnych resortu spraw wewnętrznych. Na wpływającym piśmie (lub kopercie) odciskano pieczęć wpływu (prezentę), w obrębie której wpisywano datę wpływu, numer sprawy i ilość załączników. Prezenty wszystkich komórek organizacyjnych WUSW w Białej Podlaskiej miały ten sam wygląd. Na wszystkich była wpisana nazwa jednostki: Komenda Wojewódzka MO w Białej Podlaskiej. Akta w KWMO w Białej Podlaskiej po przekazaniu do archiwum były wykorzystywane do celów operacyjnych. Stąd wynikała potrzeba szybkiego ich wyszukiwania, a co za tym idzie stworzenia odpowiednich pomocy ewidencyjnych i oznaczenia materiałów sygnaturą archiwalną. W MSW obowiązywała trójczłonowa sygnatura archiwalna złożona z kolejnego numeru spisu akt (inwentarza) łamanego przez pozycję (liczbę porządkową) danego spisu (inwentarza) łamanego przez odpowiedni symbol akt (cyfrę rzymską). Występowały jednak różnice w budowie sygnatur poszczególnych rodzajów materiałów archiwalnych. Przy oznaczaniu materiałów operacyjnych nie pojawiał się człon drugi, a przy sygnowaniu materiałów administracyjnych nie obowiązywał człon trzeci. Materiały operacyjne były ewidencjonowane w inwentarzach (dziennikach) archiwalnych prowadzonych oddzielnie dla każdego symbolu akt: I – akta osobowych źródeł informacji SB, dysponentów lokali kontaktowych, mieszkań konspiracyjnych, kandydatów na osobowe źródła informacji, dysponentów lk, mk (w przypadku kandydatów symbol powinien być dodatkowo złamany/uzupełniony literą „k” – np. I/k, I-k), II – akta rozpracowań operacyjnych SB, III - akta postępowań przygotowawczych SB, IV – akta spraw obiektowo-zagadnieniowych SB. Podobne sygnatury, wzbogacone o wyróżnik literowy, otrzymywały także materiały pozostałych pionów MSW: I-m, II-m, III-m, IV-m dla dokumentacji MO, I-w, II-w, III-w, IV-w dla akt Zwiadu WOP, Szefostwa WSW MON, WSW jednostek podległych MSW. Analogicznie do materiałów operacyjnych postępowano z przejętymi do archiwum aktami osobowymi funkcjonariuszy, żołnierzy zawodowych i pracowników cywilnych resortu. Prowadzono inwentarze dla następujących symboli akt: V – akta funkcjonariuszy SB, VI – akta funkcjonariuszy MO, VII – akta pracowników cywilnych resortu spraw wewnętrznych, VIII – akta żołnierzy zawodowych resortu spraw wewnętrznych. Wpływające do archiwum materiały administracyjne pozostawały w zasadzie w niezmienionym układzie opartym na spisach zdawczo-odbiorczych. Ze względu na proweniencję i wartość źródłową w materiałach poszczególnych serii można wyróżnić: 1) akta własne wytworzone przez komórki organizacyjne KWMO w Białej Podlaskiej, posiadające znaczenie podstawowe, 2) materiały nadesłane przez MSW oraz podległe KWMO jednostki z terenu województwa bialskopodlaskiego o charakterze uzupełniającym, 3) dokumentację proweniencji nieresortowej, przesłaną do wiadomości i wykorzystania, o charakterze pomocniczym. Na pozostawienie w zespole materiałów obcych, mających luźny związek treściowy z produkcją kancelaryjną wytwórcy akt, miał z kolei wpływ obieg informacji w ówczesnym systemie politycznym, który zakładał współpracę MSW (i jednostek podległych) z PZPR, organizacjami politycznymi, instytucjami społeczno-gospodarczymi, urzędami administracji państwowej itp. Akta KWMO w Białej Podlaskiej są przechowywane jako poszyty, w teczkach wiązanych przesznurowanych tasiemką, a część ze względu na ich formę fizyczną luzem (księgi, repertoria, dzienniki, skorowidze). Materiały zachowały się w stanie dobrym, a pewna ich część jeszcze przed 1990 r. została zmikrofilmowana. Zawartość podzespołu: W podzespole akt KWMO w Białej Podlaskiej zachowały się akta w następującym układzie rzeczowym: Materiały operacyjne: I Teczki personalne i pracy osobowych źródeł informacji (tajnych współpracowników, kontaktów operacyjnych, konsultantów SB, tajnych współpracowników WSW i Zwiadu WOP), teczki personalne dysponentów lokali kontaktowych, kandydatów na osobowe źródła informacji i dysponentów lokali kontaktowych; II Akta spraw operacyjnego sprawdzenia i operacyjnego rozpracowania odnoszących się do osób, środowisk i wydarzeń, kwestionariusze ewidencyjne dotyczące osób; III Akta postępowań przygotowawczych Wydziału Śledczego prowadzonych przeciwko osobom i środowiskom; IV Akta spraw obiektowych odnoszących się do zakładów pracy, organizacji i wydarzeń. Materiały administracyjne: Zarządzenia, decyzje, rozkazy, instrukcje, wytyczne, MSW, MO, komendanta wojewódzkiego MO w Białej Podlaskiej; biuletyny informacyjne Biura Paszportów MSW i KWMO w Białej Podlaskiej; publikacje MSW, wykazy etatów poszczególnych wydziałów KWMO i jednostek podległych; protokoły z narad kierownictwa KWMO; dokumentacja szkoleń pracowników, dzienniki podawcze i korespondencyjne wraz ze skorowidzami, dzienniki wykonanych dokumentów, dzienniki zrządzeń i przepisów służbowych; plany oraz sprawozdania opisowe i statystyczne wydziałów KWMO i komend powiatowych; protokoły i spisy zdawczo-odbiorcze akt przekazanych do archiwum, protokoły brakowania i zniszczenia dokumentacji niearchiwalnej; ewidencja obecności w pracy (grafiki dyżurów) i podania o urlop funkcjonariuszy i pracowników wydziałów; listy płac; dokumentacja dotycząca akt paszportowych (rejestry wydanych akt i książeczek paszportowych, wykazy niepożądanych cudzoziemców, zastrzeżenia wyjazdów za granicę, kontrola ruchu granicznego, dokumentacja dotycząca wiz); korespondencja wydziałów KWMO i komend powiatowych w wyżej wymienionych zagadnieniach.