IPN Rz 702/2

Wspomnienia Małgorzaty Puchyr, córki Andrzeja Miśniakiewicza, o losach rodziny w czasie II wojny światowej i po wojnie, m.in. o torturowaniu jej ojca w areszcie PUBP w Przemyślu

Wspomnienia Małgorzaty Puchyr, c. Andrzeja i Wiktorii Miśniakiewicz z d. Maszczak, skupiają się w dużej mierze na postaci jej ojca Andrzeja Miśniakiewicza, syna Jana i Magdaleny z domu Misiewicz, który urodził się 26 listopada 1905 r. w Dubiecku, zmarł 6 grudnia 1988 r. Andrzej Miśniakiewicz formalnie nie należał do AK, pomimo tego, że jako fotograf wykonywał zdjęcia do podrabianych dokumentów dla ważnych, ukrywających się osób, czy też wykonywał szereg poleceń dowódców AK. Podczas okupacji w domu Miśniakiewiczów zapadały decyzje, odbywały się spotkania i wszelkie działania związane z funkcjonowaniem AK, w tym również były przechowywane dokumenty i broń. 28 maja 1948 r. A. Miśniakiewicz został aresztowany przez funkcjonariuszy PUBP w Przemyślu i oskarżony o nielegalne przechowywanie broni. Pani M. Puchyr po zapoznaniu się z dokumentami znajdującymi się w teczce o sygn. IPN-Rz-25/1475, wytworzonej przez Wojskowy Sąd Rejonowy w Rzeszowie, przedstawiła rzeczywisty przebieg śledztwa, z codziennym biciem, wyrywaniem paznokci, miażdżeniem stóp etc. Z tekstu dowiadujemy się również o ukrywaniu rodziny żydowskiej przez A. Miśniakiewicza, jest informacja o Helenie Goleń z d. Miśniakiewicz (siostrze Andrzeja) i jej mężu ppor. Adamie Goleniu, którzy w czasie wojny prowadzili tajne nauczanie i mieszkali w Dubiecku w domu Andrzeja Miśniakiewicza. Adam Goleń ps. „Orzeł” był zastępcą dowódcy placówki AK Dubiecko-Drohobyczka, dlatego dom Miśniakiewiczów był ośrodkiem dowodzenia miejscowej Armii Krajowej. Pani M. Puchyr opisuje powojenne losy Adama Golenia, jego ukrywanie się przed komunistami na Śląsku, opisuje ucieczkę przed bandami UPA jej mamy Wiktorii z dwojgiem dzieci w 1947 r. Dzięki wspomnieniom Małgorzaty Puchyr poznajemy postać Franciszka Maszczaka (brata Wiktorii Miśniakiewicz), kaprala AK ps. „Łysy”, który zginął w Powstaniu Warszawskim 30 września 1944 r. w walkach Zgrupowania AK „Żyrafa” z oddziałami niemieckimi na Żoliborzu.

Dokumentacja aktowa